Ulica Kazimierza Kantaka, znana niegdyś jako ulica Bismarcka, to niewielka, lecz istotna część Poznania, której historia sięga czasów transformacji urbanistycznych w XVIII wieku. Położona w centrum, służy jako korytarz handlowo-usługowy, łączący ruchliwe arterie, takie jak Święty Marcin i ul. 27 Grudnia.
Warto zwrócić uwagę, że ulica ta została wytyczona jako wyjątek od planu zagospodarowania przestrzennego stworzonego przez Dawida Gilly'ego. W połowie XIX wieku obszar ten stał się poszukiwany pod nowe inwestycje budowlane, co prowadziło do powstania tego traktu. Nazwa Bismarcka została nadana ulicy w 1870 roku, jako wyraz radości po triumfie nad Francją, co czyni ją pierwszą w Poznaniu nazwą ulicy, która nosi imię osoby nie będącej monarchą, nadaną za życia patrona.
Wzdłuż ulicy Kazimierza Kantaka możemy znaleźć wiele różnych placówek handlowych i gastronomicznych. W przeszłości w tym miejscu znajdowała się znana piwiarnia – Bismarck-Tunnel, zlokalizowana pod adresami 2/4. Na południowym końcu ulicy, przejście prowadzi pod modernistycznymi budynkami Domów Towarowych Alfa, a na północnym skraju zbudowano delikatesy Kasia, również w nowoczesnym stylu.
Wschodnia pierzeja ulicy zachwyca okazałymi kamienicami, które nawiązują do eleganckiej architektury pałacowej:
- ul. Kantaka 2: kamienica ta została wzniesiona na gruncie wykupionym przez Posener Bau Bank, który planował budowę luksusowych rezydencji. Fasada jest monumentalna, a portyk wyraźnie zaznaczony. Projektantem był Franz Negendank, a budowa miała miejsce w latach 1872-1874. Marcin Libicki zauważa, że budynek nawiązuje do wiedeńskiego ringu i Paryża, co jest interesującym przykładem wpływów architektonicznych.
- ul. Kantaka 4: pochodząca z lat 70. XIX wieku, utrzymana w klasycystycznym stylu, zdobi ją monumentalna kolumnada z trójkątnym frontonem. Znajduje się tu m.in. Instytut im. Oskara Kolberga.
- W kamienicy pod numerem 8/9, wówczas znanej jako cukiernia Michała Michalskiego, odbył się pierwszy publiczny pokaz filmowy w Poznaniu, którego data przypada na 1896 rok. Wyświetlono wtedy m.in. wizytę cara Mikołaja II w Paryżu, na projektorze stworzonym przez Tomasza Edisona.
- Pod numerem 10, 30 czerwca 1945 roku, otwarto jedną z pierwszych księgarni w mieście po wojnie, którą prowadził Karol Wilak.
- Pod numerem 5 działała reprezentacyjna kawiarnia Cristal, prowadzona przez znanego cukiernika Stanisława Kędziorę od 1 września 1945 roku.
Ulica Kazimierza Kantaka, mimo swej krótkiej długości, jest miejscem o bogatej historii, która odzwierciedla zarówno życie społeczno-kulturalne Poznania, jak i przemiany architektoniczne, jakie miały miejsce na przestrzeni wieków.
Przypisy
- Tadeusz T. Świtała, Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986 r., s. 222-276.
- Antoni Gąsiorowski, Nazwy poznańskich ulic. Przemiany i trwanie: wieki XIV-XX, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3-4/1984 r., s. 28.
Pozostałe obiekty w kategorii "Ulice i place":
Ulica Graniczna w Poznaniu | Ulica Ostrów Tumski w Poznaniu | Ulica Wierzbięcice w Poznaniu | Ulica Mokra w Poznaniu | Ulica Piątkowska w Poznaniu | Ulica Murna w Poznaniu | Ulica Woźna w Poznaniu | Ulica Poplińskich w Poznaniu | Ulica Ignacego Paderewskiego w Poznaniu | Ulica Przemysłowa w Poznaniu | Ulica Karola Libelta w Poznaniu | Ulica Głogowska w Poznaniu | Ulica Obozowa w Poznaniu | Ulica Lechicka w Poznaniu | Ulica Antoniego Małeckiego w Poznaniu | Ulica Jana Pawła II w Poznaniu | Ulica Emilii Sczanieckiej w Poznaniu | Ulica Dominikańska w Poznaniu | Rondo Starołęka | Rondo Krzysztofa SkubiszewskiegoOceń: Ulica Kazimierza Kantaka w Poznaniu