Ulica Głogowska w Poznaniu

---

Historia i nazwy

W wyniku wyzwolenia Poznania w 1945 roku, ulica Głogowska przekształciła się w główną drogę w jednej z najmniej uszkodzonych części miasta, którą wówczas był Łazarz. To właśnie w tej dzielnicy zlokalizowano wiele urzędów, w tym miejski oraz wojewódzki, które funkcjonowały w trakcie intensywnych walk trwających o Cytadelę. 7 marca 1945 roku odbyła się na tej ulicy uroczysta defilada, podczas której na czoło kolumny wyszedł gen. bryg. Władysław Korczyc. Podczas ceremonii na trybunie honorowej, mieszczącej się przy siedzibie Urzędu Wojewódzkiego, późniejszej siedziby VIII LO, znajdowali się m.in.: gen. Józef Sankowski, gen. Karol Świerczewski, gen. Aleksander Waszkiewicz, Michał Żymierski, a także Feliks Widy-Wirski, Feliks Maciejewski oraz Stanisław Szenic.

Historia tej ulicy wiąże się z różnymi nazwami, które zmieniały się na przestrzeni lat:

• od 1900: Glogauer Straße (do Rynku Łazarskiego) / Lazarustraße (od Rynku Łazarskiego w kierunku południowo-zachodnim),
• od 1919: ul. Głogowska (do Rynku Łazarskiego) / ul. Łazarska (od Rynku Łazarskiego w kierunku południowo-zachodnim),
• od marca 1929: ul. Marszałka Focha,
• od 1939: Glogauerstraße,
• od 1943: Grünberger Straße,
• od 1946: ul. Marszałka Focha,
• od 1949: ul. Konstantego Rokossowskiego,
• od 1956: ul. Głogowska.

Charakterystyka komunikacyjna

W trakcie drugiej wojny światowej, ulica Głogowska była częścią tzw. drogi Rzeszy (niem. Reichsstraße) pod numerem 116, która łączyła kluczowe miasta takie jak Wiedeń, Brno, Wrocław, Poznań, Oborniki oraz Piłę. W okresie PRL, mniej więcej od lat pięćdziesiątych do lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, ta ulica pokrywała się z przebiegiem drogi państwowej nr 40, łączącej Poznań z Wrocławiem, a w latach 1962–1985 była częścią międzynarodowej drogi E83.

Na mocy uchwały Rady Ministrów z 2 grudnia 1985 roku, od lutego 1986 do 4 czerwca 2012 roku, odcinek drogi od ulicy Hetmańskiej do granicy administracyjnej Poznania stanowił drogę krajową nr 5 oraz trasę europejską E261. Obecnie droga nr 5 przebiega południową oraz wschodnią obwodnicą miasta. Od stycznia 2016 roku, odcinek zaczynający się od skrzyżowania z ulicami Piotra Ściegiennego i Krzywą, aż do węzła autostradowego Poznań Komorniki, na granicy miasta, wchodzi w skład drogi wojewódzkiej nr 196.

Nazwa ulicy Głogowskiej ma swoje korzenie w nazwie miasta Głogów, które stanowiło jedno z ważnych miejsc na szlaku handlowym w kierunku południowym od Poznania. W lutym 2020 roku przeprowadzono modyfikacje organizacji ruchu na łazarskim odcinku tej ulicy – wprowadzono ograniczenie prędkości do 40 km/h. Później, w październiku tego samego roku, na odcinku od skrzyżowania z ulicami Ryszarda Berwińskiego oraz Kanałową (w pobliżu Parku Wilsona) zredukowano liczbę pasów ruchu do jednego, tworząc również pas ruchu dla rowerów.

W historii komunikacji miejskiej istotnym momentem było wprowadzenie tramwaju elektrycznego na ulicę Głogowską w kwietniu 1898 roku (poprzednio nie docierał tam tramwaj konny). Pierwotna krańcówka znajdowała się przy ul. Niegolewskich, a już w maju tego samego roku tramwaj został przedłużony do ul. Kosynierskiej. W 1928 roku linię ponownie wydłużono, tym razem do Szosy Okrężnej, dzisiejszej ul. Albańskiej. Obecna pętla tramwajowa została zbudowana w latach 60. XX wieku.

Opisane obiekty

Ulica Głogowska w Poznaniu jest niezwykle interesującym miejscem, które łączy w sobie wiele różnych obiektów. Rozpoczynając naszą wędrówkę w kierunku peryferii, pierwszym obiektem, na który napotykamy, jest Poznań Główny (Dworzec Zachodni), kluczowy węzeł komunikacyjny regionu.

Kolejno, mijamy historyczny dawny Urząd Przewozu Poczty, który stanowi ważny element lokalnej architektury.

Następnie przechodzimy obok pawilonów targowych. Wśród nich warto wyróżnić Budynek administracyjny, Halę Przemysłu Ciężkiego, Halę nr 1 oraz Pawilon 34, potem 102/103, które są kluczowymi miejscami dla handlu i wystaw.

Nie można pominąć także konsulatu Estonii, będącego istotnym punktem na mapie dyplomatycznej Poznania, ani Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych, która kształci studentów w różnorodnych dziedzinach.

Warto również odwiedzić Cmentarz żydowski z grobem Akiwy Egera, miejsce mające szczególne znaczenie dla lokalnej historii oraz dziedzictwa kulturowego.

Kolejnym interesującym punktem jest Łazarz, dzielnica o bogatej historii, a także sołtysówka Adama Jeskego, którą można zobaczyć na drodze.

W okolicy ulokowana jest również restauracja Magnolia, znana z wyśmienitych dań oraz Park Wilsona, idealny do wypoczynku i relaksu na świeżym powietrzu.

Miłośnicy historii powinni zwrócić uwagę na pomnik Wilsona, a osoby zainteresowane architekturą nie powinny zignorować budynku pod numerami 48/50 oraz kamienicy Suwalskich.

Idąc dalej, napotkamy Lejek Łazarski oraz kościół Matki Boskiej Bolesnej, który jest istotnym miejscem kultu religijnego w tej okolicy.

W tym rejonie znajduje się również Liceum KSW oraz zespół łazarskich domów urzędniczych, które oferują ciekawe spojrzenie na architekturę urzędową sprzed lat.

Miłośnicy piwa powinni z pewnością odwiedzić Muzeum Piwa, aby poznać historię lokalnych browarów i ich tradycji.

W bliskiej okolicy znajduje się także Osiedle Hetmańskie i Górczyn, z ciekawą zabudową mieszkalną oraz siedzibą MPK Poznań i zajezdnią tramwajową S1 Głogowska, co czyni to miejsce ważnym punktem komunikacyjnym.

Kolejnym godnym uwagi miejscem jest Wiadukt Kosynierów Górczyńskich, który zachwyca swoją konstrukcją oraz stacja kolejowa Poznań Górczyn, stanowiąca istotny element sieci transportowej regionu.

Na końcu tej interesującej trasy znajdują się Kopanina oraz Szachty, które zachwycają swoimi widokami oraz przyrodniczymi walorami. Ostatnim przystankiem na trasie jest Strumień Junikowski oraz Staw Rozlany, idealne miejsce do odpoczynku i refleksji.

---

Oceń: Ulica Głogowska w Poznaniu

---