Ulica Antoniego Małeckiego w Poznaniu


Ulica Antoniego Małeckiego jest ważnym elementem urbanistycznym na terenie Łazarza, jednej z dzielnic Poznania. Znajduje się na obszarze jednostki pomocniczej Łazarzu, tworząc charakterystyczny układ przestrzenny.

Ta malownicza ulica została wytyczona pod koniec XIX wieku, zastępując dawną polną drogę, która była otoczona łąkami oraz stawami. Jej przebieg jest znaczący, gdyż łączy północną część z ul. Gąsiorowskich z Rynkiem Łazarskim położonym na południu.

Ulica Antoniego Małeckiego posiada kilka interesujących przecznic:

Odkrywanie ulicy Antoniego Małeckiego to gratka nie tylko dla mieszkańców Łazarza, ale również dla wszystkich, którzy mają chęć odkrywania lokalnych skarbów tej wyjątkowej dzielnicy.

Kierunki ruchu

Na ulicy Antoniego Małeckiego w Poznaniu obowiązują określone zasady dotyczące kierunku ruchu. Ulica ta jest jednokierunkowa przez całą swoją długość, co oznacza, że dostosowanie się do tych zasad jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa na drodze.

W szczególności kierunki ruchu są następujące:

  • na odcinku od ul. Strusia do ul. Gąsiorowskich, ruch odbywa się w stronę ulicy Gąsiorowskich,
  • na odcinku od ul. Strusia do Rynku Łazarskiego, kierowcy poruszają się w stronę Rynku Łazarskiego.

Historia nazewnictwa

Ulica Antoniego Małeckiego w Poznaniu przez lata przeszła wiele transformacji w zakresie swojego nazewnictwa. Zmiany te odzwierciedlają historię miasta oraz wydarzenia polityczne, które miały miejsce w regionie.

  • do 1919 r.: Prinzenstrasse (pol. ul. Książęca),
  • od 5 stycznia 1920 roku do II wojny światowej: Antoniego Małeckiego,
  • okres II wojny światowej: Georgenstrasse,
  • od zakończenia II wojny światowej: Antoniego Małeckiego.

Zabudowa

W początkowej fazie swojej historii, ulica Antoniego Małeckiego została szybko wypełniona 3-4 piętrowymi domami czynszowymi. Szczególną uwagę zwracają budynki, takie jak nr 16 z 1902 roku, który odznacza się sgraffitową dekoracją elewacji, zaprojektowaną przez Oskara Hoffmanna. Innym interesującym obiektem jest dom nr 27, usytuowany na rogu ulicy Strusia, który posiada ceramiczną dekorację secesyjną. Jest on dziełem prawdopodobnie tej samej pracowni, dla kupca Oskara Stillera. Dodatkowo, uwagę przyciąga dom nr 22 z secesyjnym wystrojem elewacji oraz sztukaterie portalu w budynku nr 24.

W latach około 1900-1905 budynki nr 35 i 37 zaprojektował Emil Asmus. Poza ich architektonicznym znaczeniem, w okresie międzywojennym ulica ta stała się miejscem zamieszkania wielu artystów malarzy. Wśród nich można wymienić Zdzisława Eichlera, który mieszkał pod nr 10, Eugeniusza Dąbrowę (Dąbrowskiego) w budynku nr 26 oraz Damazego Kotowskiego, zamieszkałego pod nr 27.

Do lat 80. XX wieku w budynku nr 12a mieściło się studio poznańskiego oddziału Telewizji Polskiej, co świadczy o dalszym rozwoju tego miejsca oraz jego wpływie na życie kulturalne Poznania.

Przypisy

  1. a b Ulica Antoniego Małeckiego [online], Poznańska Wiki [dostęp 27.01.2021 r.]
  2. a b Zarząd Dróg Miejskich wZ.D.M. Poznaniu Zarząd Dróg Miejskich wZ.D.M., Spis dróg publicznych w administracji ZDM - stan na styczeń 2020 [PDF] [online], zdm.poznan.pl, styczeń 2020 [dostęp 27.01.2021 r.]
  3. ZygmuntZ. Zaleski ZygmuntZ., Nazwy ulic w Poznaniu z planem Wielkiego Poznania, Poznań: Magistrat Stołecznego Miasta Poznania, 1926.

Oceń: Ulica Antoniego Małeckiego w Poznaniu

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:20