Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu

---

Historia

1919–1938: Szkoła Zdobnicza i Państwowa Szkoła Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu

1 listopada 1919 roku, po długim okresie starań, które miały miejsce nawet w czasach zaborów, w Poznaniu otwarto Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych. W 1921 roku uczelnia ta stała się instytucją publiczną, przyjmując nazwę Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego. W latach 1919-1925 szkoła koncentrowała swoje wysiłki na kształceniu w zakresie rzemiosła artystycznego oraz malarstwa.

W roku akademickim 1927/28 zainaugurowano nowy Wydział Architektury Wnętrz. W 1927 roku w szkole działało sześć wydziałów: Wydział Malarstwa Dekoracyjnego i Wzornictwa (pod przewodnictwem Wiktora Gosienieckiego), Wydział Grafiki i Introligatorstwa (Jan Wroniecki), Wydział Ceramiki (kierowany przez Stanisława Jagmina i Rudolfa Krzywieca), Wydział Rzeźby w Metalu, Brązownictwa i Jubilerstwa (Jan Wysocki), Wydział Tekstylny (Władysław Roguski) oraz Wydział Architektury Wnętrz. W 1929 roku zarówno kadra nauczycielska, jak i uczniowie z poznańskiej szkoły zdobniczej zaprezentowali swoje osiągnięcia na Powszechnej Wystawie Krajowej, wystawiając prace w Dziale Sztuki oraz w innych eksponowanych sekcjach.

1938–1939: Państwowy Instytut Sztuk Plastycznych w Poznaniu

Na podstawie rozporządzenia Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, z dnia 1 czerwca 1937 roku, Państwowa Szkoła Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego zmieniła swoją nazwę na Państwowy Instytut Sztuk Plastycznych. Program nauczania w instytucie trwał pięć lat, a nauka była zorganizowana w formie rocznych kursów na Wydziale Ogólnym oraz wydziałach specjalnych, z zajęciami rozpoczynającymi się 10 września i kończącymi 20 czerwca.

W tym okresie w Instytucie pracowało w sumie 40 osób, w tym 23 nauczycieli oraz instruktorów, 12 nauczycieli przedmiotów uzupełniających oraz czworo pracowników administracyjnych. Uczestnicy kursów klasyfikowani byli jako zwyczajni lub nadzwyczajni, w zależności od posiadanego wykształcenia. Instytut uruchomił również publiczną salę rysunków, a jego głównym celem było „przygotowanie artystyczne i techniczne pracowników przemysłu artystycznego oraz rękodzieła do samodzielnej twórczej działalności w różnorodnych jego dziedzinach.”

1946–1996: Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych

Po zakończeniu II wojny światowej, Jan Wroniecki uzyskał zgodę na utworzenie wyższej uczelni artystycznej w Poznaniu, co zaowocowało przekształceniem Instytutu w Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych, która dysponowała wydziałami Malarstwa i Grafiki oraz Sztuki Wnętrza i Rzeźby. W latach 50. XX wieku administracyjne ograniczenia sprawiły, że w poznańskiej szkole zlikwidowano kierunki malarstwa, grafiki oraz tkactwa, a na czoło wysunęły się meblarstwo oraz architektura wnętrz.

Po odwilży szkoła przeniosła swoją siedzibę do budynku Starostwa Krajowego, który do dziś należy do kompleksu Uniwersytetu Artystycznego (główny budynek A). Z czasem powstały galerie sztuki ściśle związane z uczelnią, w tym „Akumulatory 2”. Galerie te były aktywne przez całe lata 80. i 90., przyczyniając się do kulturalnego życia miasta. Również przez wiele lat funkcjonował w uczelni Teatr Plastyków pod artystycznym kierownictwem Kazimierza Grochmalskiego, który stał się jednym z istotniejszych teatrów studenckich w Polsce.

Od 1996: Akademia Sztuk Pięknych i Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu

W 1996 roku uczelnia uzyskała status Akademii Sztuk Pięknych, a w 2010 roku status Uniwersytetu Artystycznego. W 2013 roku zakończono renowację gmachu głównego, zmieniając jego elewację na piaskową, wcześniej zieloną. Przywrócono także detale architektoniczne na podstawie starych zdjęć, w tym dwa orły nad głównym wejściem oraz alegorie przemysłu i rolnictwa: Cybelię i Cererę, a obiekt ten został laureatem konkursu „Fasada Roku 2012” w kategorii Budynek po renowacji.

Rok 2016 przyniósł otwarcie nowego budynku dydaktycznego (B), który mieści pracownie, studia telewizyjne i filmowe, pracownie tworzyw sztucznych z lakiernią, oraz nowoczesną drukarnię dostępną dla studentów, a także przestrzeń wystawienniczą w Atrium. Atrium stało się miejscem organizacji ważnych uroczystości uniwersyteckich, wykładów, koncertów oraz spektakli. Zostało wyposażone w nowoczesne systemy nagłaśniające, w tym akustyczne prysznice, które kierują dźwięki punktowo w kierunku osób przebywających poniżej.

Uczelnia dysponuje sześcioma budynkami dydaktycznymi zlokalizowanymi w centrum Poznania. Planowane jest otwarcie kolejnych obiektów przy ul. Szyperskiej oraz ul. Mielżyńskiego w latach 2020-2021. Uniwersytet posiada również dom plenerowy w Skokach. Od października 2016 roku, w ścisłej współpracy z Miastem Poznaniem, rozpoczęło działalność pięć galerii uczelnianych: Galeria Duża Scena UAP, Galeria Mała Scena UAP, Galeria Curators’LAB, Galeria Design i Galeria R20 (obecnie Galeria Scena Otwarta). Również w 2020 roku dołączyła do nich galeria Wydziału Malarstwa i Rysunku UAP – Galeria Szewska 16. Miejskie Galerie UAP organizują wystawy przede wszystkim studentów, absolwentów oraz kadry Uniwersytetu, a także warsztaty dla dzieci oraz dorosłych.

Z dniem 1 stycznia 2021 roku, uczelnia nosi nazwę Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu.

Władze

W kadencji 2024–2028 na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu obsadzono ważne stanowiska władzy akademickiej:

• rektorem jest prof. dr hab. Maciej Kurak,
• prorektorem został prof. dr hab. Piotr Szwiec.

Wydziały

W strukturze Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu funkcjonują różnorodne wydziały, które oferują bogaty wachlarz programów edukacyjnych. Warto przyjrzeć się bliżej każdemu z nich, aby zrozumieć, jakie możliwości stwarzają dla swoich studentów.

• wydział animacji i intermediów,
• wydział architektury i wzornictwa,
• wydział architektury wnętrz i scenografii,
• wydział edukacji artystycznej i kuratorstwa,
• wydział fotografii,
• wydział grafiki artystycznej,
• wydział grafiki projektowej,
• wydział malarstwa i rysunku,
• wydział obrazu i działań interdyscyplinarnych,
• wydział rzeźby.

Każdy z wymienionych wydziałów wnosi swoją unikalną wartość i specjalizację, co czyni uczelnię miejscem ambitnym i różnorodnym w kontekście twórczym oraz edukacyjnym.

Absolwenci

W tej kwestii ważne jest, aby zwrócić uwagę na kategorię dotycząca absolwentów Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Obejmuje ona wszelkie informacje na temat byłych studentów tej instytucji.

Wykładowcy

Temat ten jest powiązany z kategorią wykładowców Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.

Dyrektorzy i rektorzy

Historia dyrektorów oraz rektorów związanych z uczelnią artystyczną w Poznaniu sięga wielu lat wstecz. Począwszy od Państwowej Szkoły Sztuki Zdobniczej, powstałej w 1919 roku, możemy wymienić następujące osoby sprawujące funkcje dyrektorskie.

• 1919–1920 Wiktor Gosieniecki – pełnił obowiązki tymczasowego dyrektora Szkoły Sztuk Zdobniczych,
• 1920–1925 Fryderyk Pautsch – był pierwszym dyrektorem tejże szkoły,
• 1925 – Jan Wysocki – objął stanowisko tymczasowego dyrektora,
• 1925–1938 Karol Zyndram Maszkowski – dyrektor Państwowej Szkoły Sztuki Zdobniczej oraz Przemysłu Artystycznego.

W latach, gdy instytucja ta przekształciła się w Państwowy Instytut Sztuk Plastycznych w Poznaniu, stworzono kolejny zestaw dyrektorów:

• 1938–1939 Lucjan Kintopf,
• 1944–1945 Jan Jerzy Wroniecki,
• 1945–1947 Wacław Taranczewski,
• 1947–1950 Stanisław Teisseyre – był dyrektorem oraz od 1949 rektorem Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu.

W następnych latach, Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych miała następujących rektorów:

• 1950–1965 Hipolit Polański,
• 1965–1978 Stanisław Teisseyre,
• 1978–1981 Antoni Zydroń,
• 1981–1987 Jarosław Kozłowski,
• 1987–1990 Witold Gyurkovich,
• 1990–1996 Wojciech Müller.

Gdy instytucja przekształciła się w Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu, na czoło wysunęli się kolejni rektorzy:

• 1996–2002 Włodzimierz Dreszer,
• 2002–2008 Wojciech Müller,
• 2008–2012 Marcin Berdyszak – równocześnie był rektorem Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu od 2010 roku.

W historii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu rektorami byli:

• 2012–2016 Marcin Berdyszak,
• 2016–2024 Wojciech Hora,
• od 2024 – Maciej Kurak.

Doktorzy honoris causa

Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, cieszący się renomą w świecie sztuki, przyznaje tytuł doktora honoris causa wybitnym osobistościom w dziedzinie sztuki i myśli twórczej. Poniżej znajduje się lista zasłużonych laureatów tego tytułu:

• Magdalena Abakanowicz (2002),
• Gary Hill (2004),
• Emmett Williams (2005),
• Krzysztof Wodiczko (2007),
• Christian Boltanski (2009),
• Ross Lovegrove (2010),
• Josef Jankovič (2011),
• Zygmunt Bauman (2012),
• Luc Tuymans (2014),
• Lechosław Dworak (2015),
• Józef Robakowski (2019).

Wszyscy powyżsi laureaci wnieśli znaczący wkład w rozwój sztuki oraz myśli artystycznej, a ich osiągnięcia są inspiracją dla kolejnych pokoleń twórców.

---

Oceń: Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu

---