Wielkopolskie Centrum Pulmonologii i Torakochirurgii

Codzienna działalność centrum oraz jego historia są ściśle związane z osobami, które miały znaczny wpływ na rozwój metod walki z gruźlicą w regionie. Patronami placówki sąEugenia Zeylandowa i jej mąż Janusz Zeyland, który tragicznie zginął w 1944 roku w Warszawie na terenie Szpitala Wolskiego. Ich wkład w propagowanie zdrowia publicznego w Polsce zasługuje na szczególne uznanie.

Historia szpitala związana jest z ambitnymi planami budowy nowoczesnego Szpitala Miejskiego, który miał powstać na placu Ludwika Waryńskiego. W latach dwudziestych XX wieku, w ramach przygotowań do Powszechnej Wystawy Krajowej, zaproponowano projekt, który jednak nigdy nie doczekał się realizacji. W obliczu kryzysu gospodarczego i potrzeb, oddział pulmonologiczny został tymczasowo przeniesiony do budynku sierocińca.

Po zniszczeniach wojennych w 1946 roku, oddział został wznowiony, zapewniając 110 miejsc dla pacjentów. W miarę upływu czasu doceniano rosnące potrzeby, co w rezultacie doprowadziło do budowy nowego gmachu na 260 miejsc oraz integracji z wcześniej istniejącymi strukturami. W 1975 roku, szpital przeszedł kolejną reorganizację, a w latach 1996–1998, część jego budynków przekazano Akademii Medycznej.

Wielkopolskie Centrum Pulmonologii i Torakochirurgii to nie tylko placówka medyczna, ale również miejsce o bogatej tradycji, które nieustannie się rozwija. Modernizacje oraz rozbudowa terenu przyniosły nowe oddziały i poprawiły standardy opieki nad pacjentami, co jest niezbędne w kontekście rosnącej liczby chorób płuc i potrzeb rehabilitacyjnych społeczeństwa.