Gmach Urzędu Pocztowego Poznań 2

Gmach zaprojektowano z myślą o nowoczesnych potrzebach komunikacji pocztowej, które w tamtym czasie były niezmiernie rozwinięte. Dzieło to reprezentuje styl neorenesansowy w jego niderlandzkiej wersji. Budynek składa się z dwóch identycznych skrzydeł, każde z nich ozdobione jest wspaniałymi portalami, które podkreślają jego elegancję. Całość zbudowano z jasnej, piaskowcowej okładziny, a wykończenia kamieniarskie wykonano z niezwykłą starannością.

Wejście główne, zwrócone w kierunku Dworca Zachodniego, przyciąga uwagę parterową dobudówką, której charakterystyczny ryzalit jest zwieńczony małą kopułą. Wysokie, ornamentalne szczyty dodają gmachowi monumentalności i majestatu. W okresie międzywojennym na frontonie budynku umieszczono duże godło - orła polskiego, które było umieszczone na czerwonym tle. Jednak w 1939 roku, po zajęciu przez Niemców, symbol ten został usunięty.

Polscy robotnicy wykazali się pomysłowością i zasłonili godło wapienną zaprawą, co pozwoliło na zachowanie tego ważnego elementu. Już w lutym 1945 roku, w trakcie walk o Cytadelę, godło zostało przywrócone, co stało się jednym z symboli wyzwolenia Łazarza spod okupacji nazistowskiej. 15 lutego 1945 roku, gmach powrócił do działalności jako urząd pocztowy, oferując jedynie sprzedaż polskich znaczków oraz przyjmowanie listów.

W latach 80. XX wieku, zmodernizowano gmach poprzez dodanie tylniej części, która harmonizowała z istniejącą strukturą. Nowa konstrukcja, wykonana z szkła i stali, została zaprojektowana przez znane architektki: Jacka Najgrakowskiego, Danutę Kopczyńską-Rut oraz Janusza Dubickiego.