Jerzy Zegalski

Kultura i sztuka

Jerzy Zegalski to postać o niezwykłym dorobku artystycznym, która na zawsze zapisała się w polskiej historii teatru. Urodził się 28 marca 1927 roku w Poznaniu, a swoje życie zakończył 9 listopada 2007 roku w Krakowie.

Był nie tylko utalentowanym reżyserem teatralnym, ale również pełnił funkcję dyrektora artystycznego teatrów, co pozwalało mu na kształtowanie oblicza polskiej sceny teatralnej. Ponadto, Zegalski był znanym tłumaczem sztuk teatralnych, co świadczy o jego głębokiej znajomości i pasji do literatury dramatycznej.

Jego praca jako profesora sztuki dramatycznej miała ogromny wpływ na rozwój młodych talentów, które miały okazję uczyć się od niego i z jego doświadczenia korzystać w swojej artystycznej drodze.

Życiorys

Jerzy Zegalski był znaczącą postacią w polskim świecie teatru, pełniąc szereg ważnych ról w instytucjach artystycznych. W latach 1949-1950 pracował jako pracownik naukowy w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Później, przez wiele lat, był związany z Państwową Wyższą Szkołą Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie, gdzie pełnił funkcje wykładowcy, dziekana oraz prodziekana Wydziału Reżyserii Dramatu w latach 1974-1981 oraz 1993-1996. Dodatkowo był prorektorem tej szkoły w latach 1975-1978 i prowadził zajęcia również w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (1978-1981) oraz w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach w 1981-1982. Jego uczniami byli tacy reżyserzy jak Mikołaj Grabowski, Krystian Lupa oraz Tadeusz Bradecki.

W swojej karierze artystycznej Zegalski pracował jako reżyser w Teatrze Polskim w Poznaniu oraz Teatrze Nowym w Poznaniu w latach 1950-1953, a także w Operetce Śląskiej w Gliwicach w 1954-1955 oraz Operze Śląskiej (1955-1957). Współpracował także z Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie w latach 1960-1961 i Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1975-1977). W latach 1957-1958 był kierownikiem literackim w Teatrze Ludowym w Krakowie, gdzie pracował pod dyrekcją Krystyny Skuszanki.

Jego działalność obejmowała również kierowanie artystyczne w takich teatrach jak: Teatr Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze (1958-1960), Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1961-1967 oraz 1977-1981), Teatr Polski w Poznaniu (1967-1970), Teatr Nowy w Łodzi (1970-1974) oraz Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach w latach 1981-1992. Jako reżyser był uhonorowany licznymi nagrodami, takimi jak nagrody na Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu oraz Złotą Maskę w 1989 roku za reżyserię dramatu „Caligula” Alberta Camusa w Teatrze Śląskim.

W okresie 1946-1948 Zegalski był członkiem Polskiej Partii Robotniczej, a od 1949 roku przeszedł do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, uczestnicząc w III Zjeździe PZPR w 1959 roku. W latach 1979–1980 był członkiem Komitetu Miejskiego tej partii. W czasach PRL-u został odznaczony wieloma nagrodami, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz odznaką Zasłużony Działacz Kultury.

Jerzy Zegalski spoczął na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie, w sektorze J, w rzędzie 1, pod numerem grobu 18.

Oceń: Jerzy Zegalski

★★★★★
Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:24