Conrad Drzewiecki

---

Życiorys

W 1951 roku Conrad Drzewiecki zyskał tytuł solisty baletu Opery Poznańskiej, a w 1963 roku objął stanowisko kierownika tejże instytucji, sprawując tę funkcję aż do 1973 roku.

Od 1971 do 1980 roku zarządzał artystycznie Państwową Szkołą Baletową w Poznaniu. Jako choreograf, jego prace nawiązywały do zagranicznych zespołów, w tym do Ballet Nationale J.M.F., Het National Ballet w Amsterdamie, Danza Nationale de Cuba w Hawanie, Staatsoper oraz Deutsche Oper w Berlinie, Stadttheatern Malmö i Narodne Divadlo w Pradze.

Jego działalność artystyczna rozpoczęła się na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, kiedy to w repertuarze Opery Poznańskiej pojawiły się kompozycje choreograficzne łączące neoklasyczną technikę z tańcem nowoczesnym. Jego talent i zaangażowanie przyczyniły się do powstania Polskiego Teatru Tańca.

Jako dyrektor PTT, Conrad Drzewiecki zdobył liczne nagrody, w tym dyplom Ministra Spraw Zagranicznych oraz Nagrodę Państwową I stopnia za promowanie polskiej kultury za granicą. Otrzymał także dyplom ITI za popularyzację polskiej sztuki, Nagrodę Miasta Poznania za wyjątkowe osiągnięcia w dziedzinie kultury, a także tytuł „Zasłużonego dla Kultury Narodu”.

Drzewiecki brał udział w licznych tourne po całej Europie oraz był zapraszany do udziału w międzynarodowych festiwalach, wśród których znalazły się: Międzynarodowy Festiwal Tańca w Paryżu, Chateauvallon, Baletto Oggi w Bari, Musica Sacra w Mediolanie, Intercontri Musicali Romani, Bregener Festspiele oraz Berliner Festtage.

Do jego znaczących realizacji spektakli należą m.in.: Ognisty ptak (1967), Adagio na smyczki i organy (1967), Pawana na śmierć Infantki (1968), Cudowny Mandaryn (1970), Epitafium dla don Juana (1974) oraz Odwieczne pieśni (1975). Wiele z wymienionych spektakli zyskało również swoje wersje filmowe. Ostatnie dzieła Drzewieckiego dla Polskiego Teatru Tańca, Pieśń Roksany oraz Śmierć Izoldy, powstały w 1998 roku z okazji 25-lecia Teatru.

Jako dyrektor Polskiego Teatru Tańca, często współpracował z teatrami dramatycznymi oraz telewizją, pełniąc rolę choreografa i reżysera.

W życiu osobistym jego żoną była utalentowana tancerka i choreografka Teresa Kujawa, z którą współpracował przez wiele lat.

Conrad Drzewiecki spoczywa na cmentarzu Junikowo.

Nagrody

Conrad Drzewiecki był wybitnym artystą, który zdobył wiele prestiżowych nagród. Jego twórczość została doceniona na międzynarodowej scenie, w tym nagrodą Prix Italia za film „Gry”, a także wyróżnieniem „Terpsychory” za całokształt działalności artystycznej.

W roku 2006, osiągnięcia Drzewieckiego zostały uhonorowane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, który przyznał mu Złoty Medal Gloria Artis, co stanowi znaczące wyróżnienie w polskiej kulturze.

Upamiętnienie

14 października 2009 roku miało miejsce ważne wydarzenie w Poznaniu, gdy dawna ulica Kasztelanów, położona na terenie Grunwaldu, została przemianowana na ulicę Conrada Drzewieckiego. To symboliczne upamiętnienie osoby, która odcisnęła swoje piętno na historii tego regionu. Miejsce, w którym dokonano zmiany, Grunwaldzie, stało się w ten sposób częścią dziedzictwa upamiętniającego Conrada Drzewieckiego.

---

Oceń: Conrad Drzewiecki

---