Lech Łotocki

---

Życiorys

Lech Łotocki jest absolwentem Wydziału Aktorskiego PWSFTviT w Łodzi, gdzie zdobył swoje umiejętności w 1970 roku.

Jego debiut artystyczny miał miejsce 14 stycznia 1970 roku na scenie Teatru Polskiego w Poznaniu, gdzie pracował do 1973 roku, kładąc fundamenty swojej kariery aktorskiej.

Od 1973 do 1988 roku był związany z Teatrem Nowym w Poznaniu, co pozwoliło mu na rozwój artystyczny i zdobycie doświadczenia w różnorodnych rolach. Po tym okresie kontynuował karierę w Zespole Teatralnym Janusza Wiśniewskiego, z którym współpracował w latach 1988–1994.

W latach 2000–2002 wrócił do współpracy z Teatrem Nowym w Poznaniu, a od 2002 roku jest częścią zespołu TR Warszawa, dawniej znanego jako Teatr Rozmaitości.

W styczniu 2021 roku, z dumą obchodził 50-lecie swojej kariery artystycznej, co świadczy o jego długoletnim zaangażowaniu i wpływie na polskie życie teatralne.

Odznaczenia i nagrody

W 1976 roku Lech Łotocki zdobył nagrodę w I Krajowym Przeglądzie Piosenki Aktorskiej, który odbył się we Wrocławiu.

Kolejnym znaczącym osiągnięciem artysty była nagroda, którą otrzymał w 1997 roku za znakomitą rolę Xawerego w spektaklu „Turoniu” podczas III Opolskich Konfrontacji Teatralnych.

W 2006 roku wyróżniono go na VI Festiwalu Teatru PR i Teatru TVP „Dwa teatry” za rolę w przedstawieniu zatytułowanym Fotoplastikon.

Nie można zapomnieć o jego odznaczeniu Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, które miało miejsce w 2015 roku.

Filmografia

Lech Łotocki zyskał uznanie w branży filmowej dzięki wielu różnorodnym rolom, które nie tylko podkreślały jego talent, ale także pozwoliły widzom zobaczyć jego wszechstronność jako aktora. Oto przegląd jego pracy w filmach i serialach:

• 1967: Ojciec – uczeń Zenobiusz Lipowski,
• 1967: Stajnia na Salvatorze – Maciek, sąsiad Michała,
• 1970: Kto wierzy w bociany? – Filip Norkowski,
• 1972: Fortuna – kasjer Kołepczyński,
• 1972: Opowieść – Mietek,
• 1972: Z tamtej strony tęczy,
• 1973: Bułeczka – strażak,
• 1973: Godzina szczytu – projektant Radniewski,
• 1976: Krótkie życie – Szaman,
• 1977: Akcja pod Arsenałem – lekarz,
• 1978: …Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie… – plutonowy podchorąży Piłsudski,
• 1981: Limuzyna Daimler-Benz – nauczyciel fizyki,
• 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – Józef Łukaszewicz, sekretarz hrabiego Raczyńskiego,
• 1984: Siedem życzeń – nauczyciel historii (odc. 5),
• 1989: Gdańsk 39 – major Henryk Sucharski,
• 1991: Panny i wdowy – współpracownik Jana (odc. 3),
• 1991: Pogranicze w ogniu – kolejarz Jan Rutkowski (odc. 23),
• 1992: Mama – Nic – fotograf (odc. 1 i 4),
• 1995: Ekstradycja serial TV – „Kulas”, człowiek Zajcewa,
• 1995: Gracze – Mondry, członek kierownictw sztabu wyborczego Wałęsy,
• 1996: Maszyna zmian. Nowe przygody – realizator (odc. 4),
• 1997: Klan serial TV – ojciec dziewczyny należącej do sekty „Dzieci Słońca”,
• 1998: 13 posterunek – juror (odc. 36, 37),
• 1999: Sto minut wakacji – reżyser filmu „Monstrum”,
• 2000: Miodowe lata – prywatny detektyw (odc. 63),
• 2001: Marszałek Piłsudski – poseł, uczestnik uroczystości przekazania władzy Narutowiczowi,
• 2004–2008: Kryminalni – Leszek, lekarz policyjny,
• 2005: Persona non grata – inspektor,
• 2005: Tak miało być – Adam Rogalski,
• 2007: Odwróceni – Wroniewski, adwokat Blachy (odc. 12),
• 2008: Wino truskawkowe – Mietek Lewandowski,
• 2009: Janosik. Prawdziwa historia – karczmarz Gwizdak, ojciec Zuzanny,
• 2010: 1920. Wojna i miłość – profesor Witold Kozłowski,
• 2011: Układ warszawski – patolog (odc. 6 i 7),
• 2013: Prawo Agaty – sędzia (odc. 29 i 50),
• 2013: Głęboka woda 2 – Leon Majewski (odc. 4),
• 2016: Smoleńsk – Lech Kaczyński.

Każda z wymienionych ról przyczyniła się do jego znaczącej obecności w polskiej kinematografii, umacniając jego pozycję jako jednego z cenionych aktorów.

Role teatralne

Lech Łotocki ma na swoim koncie wiele znaczących ról teatralnych, które zapisały się w historii polskiego teatru. Jego talent i umiejętności aktorskie były doceniane przez wielu reżyserów oraz widzów.

• 1969: Kordian, reż. Tadeusz Minc (Teatr Nowy, Łódź),
• 1974: Jak wam się podoba, reż. Janusz Nyczak (Teatr Nowy, Poznań),
• 1983: Wizyta starszej pani, reż. Izabella Cywińska (Teatr Nowy, Poznań),
• 1985: Pornografia, reż. Grzegorz Sobociński (Scena na Piętrze, Poznań),
• 1995: Peepshow, reż. Henryk Baranowski (Teatr Rozmaitości [ob. TR Warszawa], Warszawa),
• 1997: Bzik tropikalny, reż. Grzegorz Horst D’Albertis (Grzegorz Jarzyna) (Teatr Rozmaitości, Warszawa),
• 2003: Burza, reż. Krzysztof Warlikowski (Teatr Rozmaitości, Warszawa),
• 2006: Weź, przestań, reż. Jan Klata (TR Warszawa [d. Teatr Rozmaitości], Warszawa),
• 2006: Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku, reż. Przemysław Wojcieszek (TR Warszawa, Warszawa),
• 2012: Miasto snu, reż. Krystian Lupa (TR Warszawa, Warszawa),
• 2016: Robert Robur, reż. Krzysztof Garbaczewski (TR Warszawa, Warszawa),
• 2017: Puppenhaus. Kuracja, reż. Jędrzej Piaskowski (TR Warszawa, Warszawa),
• 2017: Moja walka, reż. Michał Borczuch (TR Warszawa, Warszawa),
• 2019: Rechnitz. Opera – Anioł Zagłady, reż. Katarzyna Kalwat (TR Warszawa, Warszawa),
• 2020: Burza, reż. Grzegorz Jarzyna (TR Warszawa, Warszawa).

Łotocki z pewnością wniósł do polskiego teatru wiele wartościowych interpretacji, które na długo pozostaną w pamięci widzów oraz krytyków teatralnych.

---

Oceń: Lech Łotocki

---