Łucja Burzyńska


Łucja Burzyńska, urodzona 12 października 1924 roku w Poznaniu, a zmarła 24 września 2017 roku, była znakomitą polską aktorką. Przez wiele lat swojej kariery, w latach 1946–1990, była związana z działalnością Teatru Polskiego we Wrocławiu, gdzie zdobyła uznanie jako utalentowana artystka.

Jej obecność na scenie była zawsze pełna emocji i pasji, co czyniło ją jedną z najbardziej szanowanych postaci w polskim teatrze. Łucja Burzyńska pozostawiła po sobie niezatarte ślady w historii polskiej kultury.

Życiorys

Łucja Burzyńska, będąca córką Bolesława, miała brata, Zenona Burzyńskiego, który również zyskał uznanie jako aktor. W okresie przed II wojną światową, kiedy była jeszcze dzieckiem, aktywnie współpracowała z rozgłośnią radiową w Poznaniu. Po ukończeniu Studium Aktorskiego w Poznaniu, zadebiutowała na scenie teatralnej 10 maja 1946 roku.

W 1951 roku odniosła znaczący sukces, zdobywając wyróżnienie za rolę Heli w Wodewilu warszawskim, który był dziełem Zdzisława Gozdawy oraz Wacława Stępnia. Jej występ był doceniany podczas Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych w Teatrze Młodego Widza we Wrocławiu.

Łucja była również dwukrotną laureatką plebiscytu Iglic, doceniana przez czytelników „Słowa Polskiego” we Wrocławiu. Niestety, odeszła z tego świata, a jej ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu parafialnymSkowronia Góra” przy ulicy Działkowej, gdzie została pochowana 30 września 2017 roku.

Ordery i odznaczenia

Łucja Burzyńska, w ciągu swojego życia, otrzymała wiele prestiżowych wyróżnień, które odzwierciedlają jej znaczący wkład w rozwój kultury oraz społeczności lokalnej.

  • Order Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi (19 kwietnia 1956),
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
  • Odznaka „Budowniczy Wrocławia”.

Filmografia

Łucja Burzyńska, znana polska aktorka, ma na swoim koncie wiele niezapomnianych ról zarówno w filmie, jak i w teatrze. Poniżej przedstawiamy przegląd jej znaczącej filmografii, która obejmuje wiele lat kariery artystycznej.

  • 2010 – Święta krowa jako Janina,
  • 2010 – Powiedz prawdę, przecież cię nie biję jako babcia,
  • 2010 – Licencja na wychowanie jako staruszka,
  • 2008 – Polska love Serenade jako Babcia Sobieska,
  • 2007 – M jak miłość (odc. 533),
  • 2007 – Biuro Kryminalne,
  • 2006 – Fundacja jako Gajewska,
  • 2006 – Czeka na nas świat jako żebraczka na wózku,
  • 2004–2011 – Pierwsza miłość jako starsza pani w kościele, w którym modlił się Marek Żukowski/Sąsiadka,
  • 1999–2009 – Świat według Kiepskich jako Kociębowa/Paulinka/kobieta/królowa Elżbieta II/staruszka/spacerowiczka,
  • 1998–1999 – Życie jak poker jako pacjentka,
  • 1993 – Obcy musi fruwać,
  • 1986 – Na kłopoty… Bednarski jako babcia Leszka,
  • 1981 – Kobieta samotna,
  • 1976 – Krótka podróż,
  • 1974 – To ja zabiłem jako tramwajarka wyjeżdżająca z zajezdni tramwajowej,
  • 1972 – Z tamtej strony tęczy jako pielęgniarka.

Spektakle teatralne – (wybór)

Występując w licznych spektaklach, Łucja Burzyńska zyskała uznanie zarówno w Teatrze Polskim we Wrocławiu, jak i w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu.

  • 1947 – Sen nocy letniej jako Hermia,
  • 1948 – Świerszcz za kominem jako Kropeczka,
  • 1951 – Jak wam się podoba jako Audrey,
  • 1952 – Magazyn mód jako Liza,
  • 1953 – Tania Aleksieja Arbuzowa rola tytułowa,
  • 1954 – Wkrótce zakwitną kasztany jako Gustyna,
  • 1960 – Moralność pani Dulskiej jako Hesia,
  • 1961 – Volpone jako Colomba,
  • 1962 – Świętoszek jako Doryna,
  • 1999 – Kaleka z Inshmaan jako Mammy.

Przypisy

  1. FilmPolski.pl - Łucja Burzyńska [online], filmpolski.pl [dostęp 28.09.2017 r.]
  2. Łucja Burzyńska z nagrodą marszałka - Teatr Polski we Wrocławiu [online], web.archive.org, 04.07.2017 r. [dostęp 22.03.2019 r.]
  3. Zmarła Łucja Burzyńska.
  4. M.P. z 1956 r. nr 67, poz. 834 „za zasługi w dziedzinie sztuki teatralnej i pracy zawodowej”.
  5. Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 103.

Oceń: Łucja Burzyńska

Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:10