Ksawery Rowiński


Ksawery Rowiński był wybitnym polskim radiologiem, urodzonym 17 listopada 1904 roku w Poznaniu. Jego działalność naukowa oraz zawodowa miały istotny wpływ na rozwój tej dziedziny medycyny w Polsce. Zmarł 16 czerwca 1983 roku w Warszawie.

Jako emerytowany profesor zwyczajny Akademii Medycznej w Warszawie, Rowiński przyczynił się do kształcenia wielu pokoleń lekarzy i specjalistów radiologów, a jego prace naukowe do dziś stanowią fundament współczesnej radiologii.

Życiorys

Ksawery Rowiński, uznany lekarz i specjalista w dziedzinie radiologii, rozpoczął swoją edukację na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, gdzie miał okazję uczyć się pod okiem znanego profesora Karola Meyera. Już w trakcie swoich studiów angażował się jako wolontariusz w miejskim szpitalu, co ukierunkowało jego przyszłą ścieżkę zawodową.

Po zdobyciu dyplomu w 1928 roku, Ksawery pracował jako asystent na oddziale chirurgicznym, a równocześnie, w latach 1928-1932, był zatrudniony jako asystent w Katedrze Radiologii na swojej uczelni. Jego kariera przyspieszyła, gdy razem z pierwszą żoną Izabelą z Klingerów przeprowadził się do Warszawy i podjął pracę w Szpitalu św. Łazarza, gdzie objął kierownictwo pracowni rentgenodiagnostycznej.

W okresie II wojny światowej, mimo trudnej sytuacji, pozostał w szpitalu, pełniąc równocześnie funkcje w oddziale kardiologicznym oraz wewnętrznym. Po wojnie związał swoje życie zawodowe z Gdańskiem, gdzie został prorektorem powołanej w tym mieście Akademii Medycznej. W 1948 roku uzyskał stopień doktora, a w 1950 roku rozpoczął dziesięcioletnią kadencję jako dyrektor Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wyższego w Ministerstwie Zdrowia.

W 1951 roku Rowiński odegrał kluczową rolę w organizacji Katedry i Zakładu Radiologii Pediatrycznej w Akademii Medycznej w Warszawie oraz Instytucie Pediatrii, gdzie objął stanowisko kierownicze. W 1962 roku uzyskał tytuł profesora warszawskiej Akademii Medycznej. Pod jego przewodnictwem w 1964 roku powstał Oddział Onkologii Dziecięcej oraz Pracownia Rentgenoterapii w ramach Katedry Radiologii Pediatrycznej. W tym samym roku został członkiem Prezydium Polskiej Akademii Nauk w Instytucie Historii Nauki, a pięć lat później otrzymał członkostwo rzeczywiste PAN oraz został członkiem zagranicznym Akademii Nauk Medycznych ZSRR.

Za swoje znaczące osiągnięcia i wkład w rozwój rentgenologii, Uniwersytet Poznański uhonorował go tytułem doctor honoris causa. Ksawery Rowiński zmarł w 1983 roku i spoczywa na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach (kw. 37C-5-1).

Publikacje

Ksawery Rowiński był ważną postacią w dziedzinie radiologii pediatrycznej, szczególnie znany jako autor różnych felietonów oraz prac naukowych. Jego zainteresowania obejmowały zarówno organizację, jak i historię radiologii, co przyczyniło się do rozwoju tej dziedziny.

Wśród jego publikacji wyróżniają się:

  • „Diagnostyka rentgenowska następstw urazów: Podstawy Techniki i taktyki”, Warszawa 1958,
  • „Rentgenodiagnostyka pediatryczna”, Warszawa 1971 (współautor).

Odznaczenia

Wyróżnienia, jakie otrzymał Ksawery Rowiński, świadczą o jego znaczącej roli w świecie nauki. W szczególności można wymienić:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 22 lipca 1951 roku, jako uznanie za wybitną działalność naukową w dziedzinie medycyny.

Przypisy

  1. M.P. z 1951 r. nr 75, poz. 1024.
  2. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Oceń: Ksawery Rowiński

Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:14