Włodzimierz Szymański (dyrygent)

---

Życiorys

Już w dzieciństwie Włodzimierz Szymański miał okazję rozwijać swoje muzyczne talenty, śpiewając w Chórze Chłopięcym Jerzego Kurczewskiego. W okresie młodzieńczym dołączył do znanego chóru Poznańskich Słowików, który prowadził Stefan Stuligrosz. Po ukończeniu Akademii Muzycznej w Poznaniu pod kierunkiem profesora Witolda Krzemieńskiego, rozpoczął swoją przygodę z dyrygenturą, prowadząc Studencki Zespół Madrygalistów.

W 1967 roku przeniósł się do Bydgoszczy, gdzie przez trzy lata zdobywał cenne doświadczenie jako stażysta u Stanislawa Gałońskiego, dyrektora Capelli Bydgostiensis. Już w 1971 roku objął stanowisko dyrektora artystycznego tego zespołu. Dzięki jego dyrekcji, Capella Bydgostiensis rozwinęła się, zwiększając liczbę śpiewaków oraz poszerzając repertuar o utwory dawnych mistrzów. Szymański brał aktywny udział w licznych festiwalach muzycznych, zarówno w kraju, jak i za granicą, a jego zespół zagościł na prestiżowych scenach festiwalowych.

Wprowadził do repertuaru wiele nowości, między innymi dokonał prawykonania „Pasji wg św. Łukasza” Telemanna oraz zrekonstruował wiele utworów muzyki staropolskiej. Wspólnie z zespołem nagrał szereg płyt, dokumentując w ten sposób dawne polskie dziedzictwo muzyczne, sięgając od średniowiecza, przez renesans, aż do baroku oraz wczesnego klasycyzmu. Jego prace obejmowały również dzieła europejskiego baroku, obejmujące kompozycje takich mistrzów jak J.S. Bach, G.P. Telemann, G.F. Haendel czy A. Vivaldi. Niektóre z jego występów były wzbogacone o muzykologiczne komentarze.

W 1990 roku, z myślą o dalszym rozwoju kariery, związał się z Warszawską Operą Kameralną, gdzie był pomysłodawcą Sceny Barokowej. Prowadził także orkiestrę kameralną warszawskiej Akademii Muzycznej „Camerata Academia”, z którą podróżował po Belgii, Holandii i Francji, organizując koncerty symfoniczne w polskich filharmoniach, takich jak Gdańsk, Bydgoszcz, Rzeszów, Szczecin, Lublin czy Kraków. Jego współpraca z orkiestrami kameralnymi, zarówno krajowymi, jak i zagranicznymi, była niezwykle owocna.

W sezonie artystycznym 1993/1994 przyjął rolę dyrektora artystycznego oraz dyrygenta Toruńskiej Orkiestry Kameralnej, a także rozpoczął współpracę z Operą Nova i Filharmonią Pomorską w Bydgoszczy. Pod koniec lat 90. podjął próbę utworzenia profesjonalnego chóru chłopięcego w Bydgoszczy, choć podejście to nie zakończyło się sukcesem. Jego wkład w muzykę polską oraz zaangażowanie w rozwój kultury muzycznej są niezaprzeczalne.

---

Oceń: Włodzimierz Szymański (dyrygent)

---