Budynek Izby Rzemieślniczej w Poznaniu

---

Historia

Obiekt powstał w latach 1927–1929, a jego autorami byli architekci Piotr Wiczyński oraz Leonard Mędelski. W toku swojej historii przeszedł on częściowe przebudowy, w tym w stylu nazistowskim, a po tragedii II wojny światowej został zrekonstruowany przez Mariana Andrzejewskiego w latach 1948–1952. Projektualna koncepcja, która zdobyła główną nagrodę w konkursie, zakładała budowę dwóch szkół rzemieślniczych, jednakzież ta część nigdy nie doczekała się realizacji. Wśród architektów, którzy uczestniczyli w projekcie, warto wymienić Jadwigę Dobrzyńską oraz Zygmunta Łobodę z Warszawy.

Od 1935 roku w budynku odbywały się zajęcia w Gimnazjum im. Królowej Jadwigi. W latach II wojny światowej w jego wnętrzach funkcjonował Wydział Opieki Społecznej NSDAP. Dzisiaj, oprócz swej tradycyjnej funkcji cechowej, część obiektu jest wykorzystywana w celach komercyjnych.

W dniu 19 maja 1985 roku, w gmachu miała miejsce poważna katastrofa — wybuchł pożar, który był gaszony przez dziesięć jednostek straży pożarnej. Niestety, w wyniku tego zdarzenia doszło do ogromnych zniszczeń, a spaliło się wyposażenie sali reprezentacyjnej, w tym instrumenty muzyczne. Straty poniesione podczas pożaru oszacowano na około 300.000 ówczesnych złotych.

Architektura

Według Szymona Piotra Kubiaka, omawiany budynek to monumentalna struktura, która harmonijnie łączy elementy stylu serliańskiego z polskimi tradycjami art déco.

Tablica pamiątkowa

Na elewacji budynku, od strony ul. Niezłomnych, zawieszona jest tablica pamiątkowa, która skrywa w sobie szczególne przesłanie. Jej tekst brzmi: Pamięci rzemieślników wielkopolskich, ofiar walki za wolność i Ojczyznę, 1918, 1919, 1939, 1945, w 50-tą rocznicę Izby Rzemieślniczej / maj, Poznań, 1969.

Na tablicy umieszczono również stylizowane elementy graficzne, które stanowią herb Poznania oraz symbol Wielkopolski, wzbogacając jej wygląd i podkreślając znaczenie tradycji regionalnych.

---

Oceń: Budynek Izby Rzemieślniczej w Poznaniu

---