Niemiecki Bank Listów Zastawnych w Poznaniu

---

Historia i architektura

Obiekt ten odgrywa istotną rolę w historycznym wizerunku Poznania, zwłaszcza w zachodniej części miasta, stanowiąc jeden z jego najbardziej rozpoznawalnych elementów, obok innych monumentalnych budowli. Budowa miała miejsce w latach 1912–1914, a za jego projekt odpowiedzialni byli znani lokalni architekci, Otto Meister oraz August Raeder.

Zamówienie dotyczące budynku złożył Niemiecki Bank Listów Zastawnych (Deutsche Pfandbriefanstalt), który zlecił także stworzenie okazałej sali operacyjnej w jego wnętrzu. Architektura budynku została starannie dostosowana do otaczających go willi, by harmonizowała z ich duchem i stylem.

Charakterystyczny dla tej konstrukcji jest wygląd willi miejskiej w stylu klasycznym, która posiada wejścia usytuowane po bokach oraz charakterystyczną dużą mansardę zdobiącą front obiektu. Dodatkowo, w latach 80. XX wieku do budynku dobudowano nową część, która zachowuje spójność stylistyczną z oryginalną architekturą.

Użytkownicy późniejsi

W latach 1919–1922 w prezentowanym budynku mieszkał Wojciech Korfanty, który pełnił rolę komisarza Naczelnej Rady Ludowej w trakcie Powstania Wielkopolskiego. Jego obecność w tej przestrzeni została upamiętniona odpowiednią tablicą, co dodaje historycznej wartości temu miejscu.

Po zakończeniu II wojny światowej, w tym obiekcie miała swoją siedzibę jednostka ZETO. Status ten utrzymuje się do dzisiaj, świadcząc o ciągłej ewolucji i adaptacji tej lokalizacji do zmieniających się potrzeb społecznych oraz gospodarczych.

Dojazd

Budynek Niemieckiego Banku Listów Zastawnych znajduje się w strategicznym punkcie Poznania, tuż przy najbardziej ruchliwym węźle poznańskiej sieci tramwajowej, znanym jako Most Teatralny.

W tej lokalizacji zatrzymują się tramwaje następujących linii: 2, 3, 4, 8, 9, 10, 11, 15, 16, 17, 18 oraz 20.

---

Oceń: Niemiecki Bank Listów Zastawnych w Poznaniu

---