W sercu Poznania, zlokalizowane w wyjątkowo dogodnym miejscu, mieści się Wojewódzkie Centrum Telekomunikacyjne. Jest to nowoczesny gmach Telekomunikacji Polskiej, który nadaje charakter Alei Marcinkowskiego. Obiekt ten znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie Starego Miasta, co sprawia, że jest idealnym punktem wyjścia do odkrywania wszystkich uroków miasta.
Wojewódzkie Centrum Telekomunikacyjne leży na pograniczu osiedla samorządowego Stare Miasto oraz Centrum, co czyni je miejscem niezwykle dostępnym dla mieszkańców oraz turystów. Warto wspomnieć, że w bliskim sąsiedztwie znajduje się również stary budynek pocztowy oraz Muzeum Narodowe, które są istotnymi elementami kulturalnego krajobrazu miasta.
Historia
W 1975 roku wzniesiono obiekt wzniesiony w technice żelbetowej, którego projekt przygotował Zdzisław Piwowarczyk, przy wsparciu Reginy Pawuły-Piwowarczyk. Konstruktorem tego gmachu był Janusz Gunderman. Powód jego budowy wynikał z potrzeby rozbudowy poczty o nowoczesne przestrzenie, które były niezbędne dla szybko rozwijającej się telekomunikacji pod koniec lat 60. XX wieku. Z tego powodu zdecydowano o lokalizacji tutaj Wojewódzkiego Centrum Telekomunikacyjnego.
Architektura
W kontekście nowoczesnych rozwiązań architektonicznych, realizacja w sercu Poznania zaskakuje zarówno śmiałością, jak i innowacyjnością. Jednym z najbardziej odważnych elementów tej konstrukcji są charakterystyczne, poziome żaluzje kamienne, które zostały użyte na całej elewacji.
Pierwotnie żaluzje te uległy demontażowi, jednak w pierwszej dekadzie XXI wieku, po przeprowadzonej modernizacji obiektu, zdecydowano się na ich przywrócenie. Warto dodać, że decyzja ta była wymuszona przez współautorkę tego rozwiązania, która postanowiła, że nie można zredukować ich ilości do minimum, co pierwotnie planowano.
Nowe żaluzje zostały wykonane z granitu o wysokiej jakości, co stanowi znaczną poprawę w porównaniu do poprzednich, nietrwałych materiałów, jakimi było lastriko.
Gmach, będący istotnym punktem w panoramie centralnej części Alei Marcinkowskiego, stanowi doskonałe tło dla Muzeum Narodowego, dzięki swojej długiej, horyzontalnej bryle.
W projekcie planowano również przebudowę głównego wejścia do dawnego budynku pocztowego, jednak z różnych przyczyn tych zmian nie zrealizowano.
Przypisy
- PiotrP. Marciniak PiotrP., Doświadczenia modernizmu. Architektura i urbanistyka Poznania w czasach PRL, PiotrP. Chojnacki, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2010, s. 141, ISBN 978-83-7503-113-3.
- Aleksandra Robakowska, Jarosław Trybuś, Od Zamku do Browaru. O architekturze Poznania ostatnich stu lat, wyd. Galeria Miejska Arsenał, Poznań, 2005, s. 93, ISBN 83-88947-39-7.
Pozostałe obiekty w kategorii "Budynki biurowe":
Budynek administracyjny MTP | Budynek Konsystorza Królewskiego w Poznaniu | Niemiecki Bank Listów Zastawnych w Poznaniu | Biurowiec Za Bramką | Budynek Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Stare Miasto w Poznaniu | Dyrekcja Poczty w Poznaniu | Królewski Urząd Miar w Poznaniu | Pixel (Poznań) | UBIQ 34 | Budynek Izby Rzemieślniczej w Poznaniu | Murawa Office Park | Biurowiec Skalar Office Center w Poznaniu | Okrąglak (Poznań) | Izba Rolnicza w Poznaniu | Gmach NOT w Poznaniu | Gmach I Oddziału ZUS w Poznaniu | Dyrekcja Kolei w Poznaniu | Budynek Landratury Poznań-WschódOceń: Wojewódzkie Centrum Telekomunikacyjne w Poznaniu