Okrąglak to wyjątkowy przykład architektury modernistycznej, zlokalizowany w sercu Poznania, przy ulicy Mielżyńskiego 14. Budynek usytuowany jest na rogu ul. 27 Grudnia, co sprawia, że jest to miejsce dobrze znane mieszkańcom oraz turystom.
Historia Okrąglaka sięga lat 1948–1954, kiedy to został wzniesiony według innowacyjnego projektu autorstwa Marka Leykama. Przez ponad pięć dekad budynek pełnił funkcję domu towarowego, co czyniło go ważnym punktem na mapie handlowej Poznania.
Wraz z upływem czasu, Okrąglak przeszedł transformację i w rezultacie został przekształcony w budynek biurowo-usługowy, dostosowany do potrzeb nowoczesnych użytkowników.
Opis
Okrąglak to imponujący dziewięciopiętrowy budynek, który często opisywany jest jako obiekt o ośmiu lub dziesięciu kondygnacjach. Jego wyjątkowy kształt walca wyróżnia się na tle innych budynków, z centralnie usytuowaną klatką schodową o średnicy 5 metrów oraz trzema biegami schodów. Na dachu znajduje się taras widokowy, który jest otoczony elegancką balustradą.
Okrąglak zyskał miano pioniera w Poznaniu, jako pierwszy budynek wykonany w technologii prefabrykowanej, co objawia się w konstrukcji jego żebrowanych ścian zewnętrznych oraz stropów. Architektura tego obiektu w pełni oddaje estetykę modernizmu, a jego realizacja została przeprowadzona zgodnie z postulatami 4F+R.
W bezpośrednim sąsiedztwie Okrąglaka, przy ulicy Mielżyńskiego, wzniesiono inny budynek biurowy, znany jako „kwadraciak”, z którym łączy go podobny styl elewacji. W latach 1977–1979 do istniejącej klatki schodowej dobudowano nowoczesną windę oraz zewnętrzną klatkę schodową, która umożliwiała ewakuację i łączyła Okrąglaka z „kwadraciakiem” (ta ostatnia została później usunięta).
W momencie budowy Okrąglaka, jego wysokość wynosiła 45 metrów, a całkowita powierzchnia użytkowa to 5,9 tys. m². Ponadto, w podziemiach obiektu zainstalowano zbiornik na wodę o imponującej pojemności 100 m³.
Historia
Budowa Domu Towarowego, znanego jako Okrąglak, rozpoczęła się w 1948 roku na miejscu byłego Banku Cukrownictwa, który został zniszczony podczas II wojny światowej. Uroczyste otwarcie tego niezwykłego obiektu odbyło się 3 lutego 1955 roku.
Zaledwie rok później, Okrąglak włączono do struktury Poznańskiego Zjednoczenia Przedsiębiorstw Handlowych. Od początku swego istnienia wzbudzał wiele kontrowersji, co było związane z jego wyróżniającą się architekturą, odmienną od innych ówczesnych realizacji, które były głównie w nurcie socrealistycznym. W dniu 17 grudnia 1995 roku oddano do użytku przebudowany parter budynku, co stanowiło ważny krok w kierunku jego modernizacji.
W 1998 roku Okrąglak przeszedł na własność polsko-belgijskiej spółki DTC, razem z 32 innymi domami towarowymi w całym kraju. Spółka starała się zablokować wpisanie obiektu do rejestru zabytków, argumentując, że nie można przypisać mu cech wysokiej wartości historycznej, naukowej czy artystycznej. Jednakże, w 2003 roku Okrąglak został wpisany na listę zabytków, co podkreśliło jego znaczenie w kwestii ochrony dziedzictwa kulturowego.
Do początku 2009 roku w budynku znajdowały się pojedyncze sklepy oraz punkty usługowe. Z kolei w latach 2011–2012 przeszedł gruntowny remont, co zaowocowało przekształceniem go w integralny budynek biurowo-usługowy. Dzięki remontowi przywrócona została także oryginalna elewacja, co przyczyniło się do zachowania jego historycznego charakteru. Oficjalne otwarcie po remoncie miało miejsce 24 września 2012 roku.
Nagrody
W 2005 roku budynek Okrąglak został uhonorowany prestiżową nagrodą Złotego Quadro, przyznaną w ramach konkursu na najlepszy poznański obiekt architektoniczny za okres półwiecza 1955–2005.
Budynki w pobliżu
Tuż po drugiej stronie ulicy Mielżyńskiego można zauważyć zabytkową kamienicę Posener Bauhütte, która zachwyca swoją architekturą. W odległości kilku kroków znajduje się gmach PZU, znany ze swojego charakterystycznego stylu.
W sąsiedztwie odnajdziemy również nowoczesne budowle, takie jak Domar, który przyciąga uwagę swoją unikalną formą, oraz Dom Książki, będący miejscem spotkań miłośników literatury.
Przypisy
- Katarzyna Dobroń, Szturmowana perła, w: Poznań naj naj, dodatek do Głosu Wielkopolskiego, Poznań, 24.04.2015 r., s. 2.
- a b c Piotr Marciniak: Doświadczenia modernizmu. Architektura i urbanistyka Poznania w czasach PRL. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2010, s. 60. ISBN 978-83-7503-113-3.
- a b c Piotr Marciniak: Doświadczenia modernizmu. Architektura i urbanistyka Poznania w czasach PRL. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2010, s. 63. ISBN 978-83-7503-113-3.
- Grażyna Banaszkiewicz: Cicho i spokojnie w: Kronika Miasta Poznania 3/1999, s. 329.
- Dariusz Jędrzejewski: Miasta dla ciekawych. Poznań. Warszawa: Hachette, 2007, s. 43. ISBN 978-83-7448-725-2.
- a b Wanda M. Gaczek, Barbara Manikowska: Krajobraz społeczno-gospodarczy współczesnego Poznania w: Kronika Miasta Poznania 3/1997, s. 313.
- Mieczysław Tarzyński: Dzielnica Stare Miasto w: Kronika Miasta Poznania 4/1973, s. 24.
- Stanisław Pogórski: O nowym osiedlu mieszkaniowym przy ulicy Grunwaldzkiej w: Kronika Miasta Poznania 1-2/1957, s. 33.
- Kronika wydarzeń 1951-1956 w: Kronika Miasta Poznania za 1951-1956, s. 272.
- Przegląd wydarzeń (listopad 1995 – styczeń 1996) w: Kronika Miasta Poznania 1/1996, s. 347.
- Przegląd wydarzeń luty-kwiecień 2000 w: Kronika Miasta Poznania 2/2000, s. 395.
Pozostałe obiekty w kategorii "Budynki biurowe":
Biurowiec Skalar Office Center w Poznaniu | Murawa Office Park | Wojewódzkie Centrum Telekomunikacyjne w Poznaniu | Budynek administracyjny MTP | Budynek Konsystorza Królewskiego w Poznaniu | Niemiecki Bank Listów Zastawnych w Poznaniu | Biurowiec Za Bramką | Budynek Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Stare Miasto w Poznaniu | Dyrekcja Poczty w Poznaniu | Królewski Urząd Miar w Poznaniu | Izba Rolnicza w Poznaniu | Gmach NOT w Poznaniu | Gmach I Oddziału ZUS w Poznaniu | Dyrekcja Kolei w Poznaniu | Budynek Landratury Poznań-Wschód | Budynek Izby Rzemieślniczej w Poznaniu | UBIQ 34 | Pixel (Poznań)Oceń: Okrąglak (Poznań)