Izba Rolnicza w Poznaniu

---

Historia i architektura

W drugiej połowie XIX wieku rolnictwo w Europie przeżywało intensywny rozwój, co prowadziło do potrzeby tworzenia instytutów doświadczalnych. Instytuty te miały na celu prowadzenie badań naukowych oraz analiz laboratoryjnych, które skupiały się na lokalnym rolnictwie oraz hodowli zwierząt.

Budynek poznańskiej Izby Rolnej, znanej również jako Wielkopolska Izba Rolna, a po II wojnie światowej Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin (oddział w Poznaniu), został wzniesiony w okolicach 1895 roku. Jego funkcją była stacja doświadczalna, w której od początku istnienia można było znaleźć halę do doświadczeń z wazonami wegetacyjnymi, biblioteka oraz laboratoria. Miejsce to także oferowało mieszkania dla pracowników.

Budynek wyróżnia się 13 osiami, a jego styl architektoniczny określa się mianem stylu szwajcarskiego. Charakteryzuje się bogatym zdobnictwem snycerskim oraz dwoma ryzalitami po obu stronach. Od strony wschodniej umiejscowiony jest ozdobny ganek, a przy ulicy Dąbrowskiego znajduje się ogródek, który niegdyś wydzielony był metalowym ogrodzeniem. Ryzality są dodatkowo zaakcentowane zwieńczeniami, a do podwórka prowadzi brukowana droga.

W latach 1979 – 1981 przeprowadzono gruntowny remont tego budynku. Dziś obiekt mieści różnorodne punkty usługowe i firmy. W okresie PRL w zachodniej części ogródka działał bar piwny, który zasłynął z niewłaściwej reputacji.

---

Oceń: Izba Rolnicza w Poznaniu

---