Andrzej Wilkoński, urodzony 12 grudnia 1910 roku w Poznaniu, był wybitnym polskim ekonomistą oraz matematykiem. Swoje życie zakończył 29 kwietnia 1989 roku we Wrocławiu, pozostawiając po sobie znaczący ślad w dziedzinach, którymi się zajmował.
Jako naukowiec, Wilkoński wniósł istotny wkład w rozwój ekonomii i matematyki, łącząc te dwie dziedziny w swojej pracy badawczej i wykładowej.
Życiorys
Andrzej Wilkoński rozpoczął swoją edukację po ukończeniu Prywatnego Gimnazjum Humanistycznego w roku 1930, kiedy to zapisał się na czteroletnie studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego. Jego trud i pasja zaowocowały uzyskaniem tytułu magistra filozofii w dziedzinie matematyki. Od 1934 do 1937 roku wykładał matematykę i fizykę w Miejskim Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Kartuzach, jednak jego dalsza kariera nauczycielska przeniosła go do Poznania, gdzie uczył w Państwowym Gimnazjum im. Dąbrówki.
Po wybuchu II wojny światowej Andrzej pracował jako magazynier, a następnie został wysiedlony do Mielca, gdzie znalazł zatrudnienie w zakładach lotniczych. W roku 1941 objął stanowisko kierownika Państwowej Szkoły Zawodowej. Pracując w edukacji, równocześnie działał w Armii Krajowej i organizował tajne komplety. Po zakończeniu działań wojennych powrócił do Poznania, wznowił pracę zawodową, a w lutym 1946 przeniósł się do Wrocławia, gdzie stał się starszym asystentem w Katedrze Matematyki na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii na Uniwersytecie oraz Politechnice Wrocławskiej.
Od września 1949 roku równolegle pracował jako optyk-kalkulator w Głównym Instytucie Mechaniki. Jednak w maju 1950 roku Andrzej Wilkoński został aresztowany pod zarzutem szpiegostwa, co nie było rzadkością wśród żołnierzy Armii Krajowej. Po trzech miesiącach aresztu, zarzuty zostały przeciwko niemu wycofane i mógł wrócić do pracy jako optyk-kalkulator. W lutym 1951 roku rozpoczął działalność wykładowcy na kursach wieczorowych w Szkole Oficerskiej, a cztery lata później wrócił na Politechnikę Wrocławską, gdzie objął stanowisko adiunkta w Katedrze Matematyki na Wydziale Elektrycznym.
W latach 1963-1972 pełnił funkcję kierownika studium dla pracujących oraz prodziekana. Po długiej karierze edukacyjnej w 1981 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę. Zmarł w 1989 roku, a jego życie i działalność naukowa zostały uhonorowane, ponieważ spoczywa na Cmentarzu Grabiszyńskim.
Odznaczenia
W życiu każdego wybitnego człowieka przyznawane są odznaczenia, które stanowią wyraz uznania oraz świadectwo jego osiągnięć. Andrzej Wilkoński, poprzez swoją pracę, zdobył szereg prestiżowych wyróżnień, które są dowodem jego znaczącego wkładu w rozwój nauki i edukacji w Polsce. Oto lista nagród, które otrzymał:
- Złota Odznaka Politechniki Wrocławskiej, przyznana w 1965 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, przyznany mu w 1972 roku,
- Medal Komisji Edukacji Narodowej, otrzymany w roku 1980,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, wyróżnienie, które otrzymał w 1983 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jadwiga Krzyżaniakowa | Gerard Cofta | Jerzy Hauziński | Marian Wojciechowski (historyk) | Łukasz Mikuła | Dariusz Matelski | Andrzej Beryt | Sebastian Jan Kanty Czochron | Dariusz Marek Preisler | Teofil Lijewski | Bolesław Jabłoński (ornitolog) | Piotr Napierała | Ryszard Wawruch | Adam Sroczyński | Jerzy Kaczorowski | Aleksander Zandecki | Witold Maciejewski | Alfred Denizot | Gustaw Foss | Marek GórnyOceń: Andrzej Wilkoński