Czesław Golak

Po ukończeniu matury, Czesław rozpoczął swoją duchową drogę w Niższym Seminarium w Górnej Grupie. Później, w 1939 roku, wszedł w okres nowicjatu w seminarium w Chludowie. Wkrótce jednak, w wyniku wybuchu II wojny światowej, doszło do tragicznych wydarzeń.

Niemieckie władze, 25 stycznia 1940 roku, internowały wszystkich duchownych przebywających w Domu Misyjnym, a oboz przejściowy dla zakonników i księży został utworzony w tym celu. Czesław Golak został aresztowany 22 maja 1940 roku, a następnie przetransportowany do Fortu VII w Poznaniu. To była tylko wstępna część jego tragicznej drogi, gdyż później przewieziony został do hitlerowskiego obozu koncentracyjnego w Dachau (KL), gdzie przydzielono mu numer 11430. Dalsze losy zaprowadziły go 2 sierpnia 1940 roku do Mauthausen-Gusen, gdzie otrzymał numer 6207.

Jego życie zakończyło się w dramatyczny sposób, kiedy to zginął, rzucając się na druty pod napięciem, w akcie desperacji, który podkreśla ogrom cierpienia męczenników tamtej epoki. Czesław Golak jest jedną z 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 roku rozpoczęto proces beatyfikacyjny w ramach drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej. Proces rogatoryjny, który był pierwszym etapem w dążeniu do beatyfikacji, zakończył się 23 kwietnia 2008 roku.