Jan Stefan Przyłuski, który przyszedł na świat 20 października 1930 roku w Poznaniu, a zmarł 23 lipca 1998 roku w Warszawie, to postać wyjątkowa w historii polskiej nauki. Był on nie tylko uznawanym wynalazcą, ale także profesorem chemii, który przez wiele lat pełnił rolę wykładowcy na Politechnice Warszawskiej.
Jego prace i osiągnięcia przyczyniły się do rozwoju wielu dziedzin nauki i techniki w Polsce.
Informacje biograficzne
Jan Stefan Przyłuski był potomkiem znanych postaci. Jego ojcem był poety Bronisław Przyłuski, a matką Jadwiga Arkuszewska, związana z herbem Jastrzębiec. Swoje dzieciństwo spędził w majątku dziadka, Kazimierza Arkuszewskiego, który mieścił się w malowniczym Zamku w Pilicy.
W trakcie II wojny światowej, jego ojciec, Bronisław Przyłuski, brał udział w walkach w pułku kawalerii, gdzie został wzięty do niewoli, a dokładniej – do oflagu. Niestety, w okresie okupacji, cała rodzina musiała opuścić zamek, co zmusiło Jana oraz jego matkę i siostrę do poszukiwania schronienia w pobliskim Zawierciu.
Warto dodać, że Jan był ojcem znanego reżysera Jana Wacława Przyłuskiego.
Praca naukowa
Jan Stefan Przyłuski rozpoczął swoją edukację na Politechnice Szczecińskiej, a następnie kontynuował ją na Politechnice Warszawskiej. Jako wybitny naukowiec, Przyłuski był nie tylko twórcą, ale także długoletnim kierownikiem Zakładu Technologii Ciała Stałego na tej uczelni. Ponadto pełnił funkcję dyrektora Instytutu Chemii Ogólnej i Technologii Nieorganicznej na Wydziale Chemicznym. Jego osiągnięcia w dziedzinie technologii chemicznej sprawiły, że stał się wiodącym specjalistą oraz pionierem w organizacji badań interdyscyplinarnych dotyczących technologii ciała stałego oraz elektrochemii stosowanej.
W trakcie swojej kariery był także prezesem Polskiego Towarzystwa Galwanotechnicznego, co podkreśliło jego zaangażowanie w rozwój chemii i galwanotechniki w Polsce. Prace badawcze Jan Stefan Przyłuskiego skupiały się głównie na technikach wytwarzania oraz modyfikacji różnorodnych materiałów, takich jak materiały objętościowe, cienkowarstwowe, a także tlenki i kompozyty, w tym polimery przewodzące oraz stopy metali.
Na koniec swojego życia, Jan Stefan Przyłuski znalazł swój ostatni spoczynek na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 32-3-26, gdzie pozostaje w pamięci jako wybitny naukowiec i organizator badań.
Odznaczenia
Jan Stefan Przyłuski posiada liczne odznaczenia, które potwierdzają jego osiągnięcia i zasługi w różnych dziedzinach. Wśród nich znajduje się:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Medal Komisji Edukacji Narodowej,
- medal na IV Salon International de Invention et des Techniques Nouvelles, Genewa (1975).
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: JAN S. PRZYŁUSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 24.02.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Stanisław Tabaczyński | Rafał T. Prinke | Michał Szulczewski (profesor) | Wanda Nowacka | Lech Trzeciakowski | Stanisław Sędziwy | Wiesław Henryk Trzeciak | Olgierd Brzeski | Zdzisław Kaczmarek (hydrolog) | Henryk Drozdowski | Tadeusz Smoliński | Edward Kącki | Jacek Banaszkiewicz | Wojciech Skalmowski | Elżbieta Karolak | Krystyna Bartol | Janusz Jackowski | Ewa Baum | Alfred Świt | Małgorzata ChmielewskaOceń: Jan Stefan Przyłuski