Alfred Świt

---

Życiorys

W czasie II wojny światowej Alfred Świt był niemieckim więźniem obozu w Konstantynowie Łódzkim. W tym trudnym okresie życia zmuszony był do pracy w niemieckich zakładach samochodowych. Po wojnie, w 1948 roku, zdołał zdać maturę, co otworzyło mu drzwi do dalszej edukacji. Jego studia rozpoczęły się na Politechnice Łódzkiej, a następnie kontynuował naukę na Politechnice Warszawskiej, gdzie w 1952 roku uzyskał dyplom inżyniera łączności w zakresie radiotechniki. W 1963 roku obronił pracę doktorską, a w wyniku dalszych osiągnięć naukowych, w 1966 roku uzyskał habilitację na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej.

Kariera akademicka Świta rozwijała się szybko. W 1970 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1976 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Jego badania koncentrowały się głównie na elektronice półprzewodnikowej i mikroelektronice. Od 1956 roku prowadził wykłady z elektroniki półprzewodnikowej na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej, kształcąc młode kadry – był promotorem jedenastu doktorów oraz około stu magistrów.

W trakcie swojej kariery pełnił wiele ważnych funkcji: kierował Katedrą Elektroniki Ciała Stałego w latach 1968–1970 oraz Zakładem Mikroelektroniki aż do 1984 roku. Jako główny twórca i dyrektor Instytutu Technologii Elektronowej, miał znaczący wkład w rozwój tej dziedziny. Był prodziekanem (1966–1969) oraz dziekanem Wydziału Elektroniki (1969–1970), a także prorektorem ds. ogólnych (1970–1973) oraz ds. nauki (1978–1981). W 1981 roku przez krótki czas pełnił również funkcję rektora uczelni.

W Polskiej Akademii Nauk rozpoczął swoją działalność w 1969 roku, wchodząc w skład Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji. W okresie od 1972 do 1974 roku zajmował stanowisko zastępcy przewodniczącego, a od 1974 do 1981 roku oraz od 1996 roku był przewodniczącym tego Komitetu. Od 1976 roku był członkiem korespondentem, a od 1989 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk.

Za swoje osiągnięcia został odznaczony licznymi nagrodami: Krzyżem Kawalerskim (1973), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1980), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1977), Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju” oraz Złotą Odznaką „Za zasługi dla Warszawy”. Po śmierci spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A3 tuje-3-19).

Publikacje

Alfred Świt opublikował szereg ważnych prac, w tym jeden z jego kluczowych tekstów:

• „Przyrządy półprzewodnikowe”, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1968.

---

Oceń: Alfred Świt

---