Stanisław Tabaczyński, urodzony 1 kwietnia 1930 roku w Poznaniu i zmarły 28 listopada 2020 roku w Warszawie, był wybitnym polskim archeologiem specjalizującym się w badaniach okresu średniowiecza. Jako profesor doktor habilitowany, jego osiągnięcia naukowe przyczyniły się do znacznego rozwoju tej dziedziny w Polsce.
W 1994 roku został członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, co potwierdza jego znaczącą rolę wśród polskich naukowców. W uznaniu jego wkładu w rozwój archeologii, został również uhonorowany tytułem honorowego Przewodniczącego Komitetu Nauk Pra- i Protohistorycznych PAN.
Życiorys
Stanisław Tabaczyński, znany polski archeolog, swoje studia odbył na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po ukończeniu nauki, w okresie od 1953 do 1956 roku, pracował w Katedrze Archeologii Polski tego samego uniwersytetu. Następnie, w 1956 roku, związał się na stałe z Instytutem Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk, w którym pozostał aż do przejścia na emeryturę.
Tabaczyński był aktywnym badaczem i uczestniczył w wielu wykopaliskach archeologicznych w Polsce. W latach 1950–1957 brał udział w badaniach milenijnych, odkrywając nowe artefakty w takich miejscach jak Poznań, Wrocław, Biskupin, Kołobrzeg czy Czermno nad Huczwą. Poza tym, od 1958 roku, kierował badaniami w Nakle nad Notecią, a w latach 1969–1974 angażował się w wykopaliska w Sandomierzu. W późniejszych latach, w okresie 1996–1999 prowadził również prace w Zawichoście nad Wisłą.
Badania zagraniczne były równie istotnym elementem jego kariery. Stanisław Tabaczyński zyskał uznanie dzięki swoim projektom w Wenecji oraz w wczesnośredniowiecznych miastach włoskich, takich jak Capaccio Vecchia i Civita di Ogliara. Jego zainteresowania obejmowały także badania opuszczonych wsi średniowiecznych we Francji i prace w Algierze oraz Tilimsan w Algierii.
Był jednym z pionierów, którzy do archeologii polskiej wprowadzili koncepcje teoretyczne oraz metodologiczne. Wykładał na wielu prestiżowych uczelniach zarówno w Polsce, w tym na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, jak i za granicą, m.in. na Sorbonie w Paryżu.
W 1993 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co stanowiło wyraz uznania dla jego wkładu w rozwój archeologii w Polsce. Ponadto, jest autorem wielu prac naukowych, wśród których można wymienić:
- Z badań nad wczesnośredniowiecznymi skarbami srebrnymi Wielkopolski (1958),
- Neolit środkowoeuropejski. Podstawy gospodarcze (1970),
- Rewolucja neolityczna i jej znaczenie dla rozwoju kultury europejskiej (z W. Henslem, 1978),
- Sandomierz. Starożytność – wczesne średniowiecze (z A. Buko, 1981),
- Teoria i praktyka badań archeologicznych, T. 1: Przesłanki metodologiczne (redaktor i współautor, 1986; wyd. także po włosku),
- Archeologia średniowieczna. Problemy. Źródła. Metody. Cele badawcze (1987),
- Sandomierz, badania 1969–1973, t. I–II (redaktor i współautor, 1993–1996).
Przypisy
- Alina Jaszewska: Zmarł Stanisław Tabaczyński. Stowarzyszenie Naukowe Archeologów Polskich, 02.12.2020 r. [dostęp 02.12.2020 r.]
- M.P. z 1993 r. nr 66, poz. 585
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Rafał T. Prinke | Michał Szulczewski (profesor) | Wanda Nowacka | Lech Trzeciakowski | Stanisław Sędziwy | Wiesław Henryk Trzeciak | Olgierd Brzeski | Zdzisław Kaczmarek (hydrolog) | Henryk Drozdowski | Aleksandra Dunin-Wąsowicz | Jan Stefan Przyłuski | Tadeusz Smoliński | Edward Kącki | Jacek Banaszkiewicz | Wojciech Skalmowski | Elżbieta Karolak | Krystyna Bartol | Janusz Jackowski | Ewa Baum | Alfred ŚwitOceń: Stanisław Tabaczyński