Jan Zimmermann

---

Życiorys

Jan Zimmermann jest synem znanego administratywisty, prof. Mariana Zimmermanna. W 1971 roku ukończył wyjątkowe studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, co stanowiły kluczowy krok w jego zawodowej ścieżce.

Już 1 grudnia 1971 roku związał się z Wydziałem Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie rozpoczął swoją karierę akademicką. W 1977 uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych, a zaledwie dziewięć lat później, w 1986 roku, obronił pracę habilitacyjną, co otworzyło przed nim dalsze możliwości w świecie nauki.

W latach 1992–2012 pełnił rolę sędziego w Naczelnym Sądzie Administracyjnym, co podkreśla jego kompetencje i doświadczenie w zawodzie. W 1997 roku zdobył tytuł naukowy profesora, a od 2002 roku kierował Katedrą Prawa Administracyjnego na Uniwersytecie Jagiellońskim, prowadząc badania i dzieląc się swoją wiedzą z przyszłymi pokoleniami prawników.

Warto również zaznaczyć, że był promotorem w przewodzie doktorskim Andrzeja Dudy, który od 2015 roku pełni urząd prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Jan Zimmermann zaangażował się również w działalność akademicką jako członek rady programowej czasopisma „Przegląd Prawa Publicznego”.

Wybrane publikacje

Jan Zimmermann jest autorem licznych publikacji, które zdecydowanie wpłynęły na rozwój prawa administracyjnego w Polsce. Wśród jego książek można wymienić:

• Motywy decyzji administracyjnej i jej uzasadnienie, Warszawa 1981,
• Administracyjny tok instancji, Kraków 1986,
• Polska jurysdykcja administracyjna, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1996,
• Postępowanie podatkowe, komentarz do Działu IV oraz niektórych przepisów Działu IX ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, Toruń 1998,
• Prawo administracyjne, Zakamycze 2005, Wyd. II, Zakamycze 2006. Wyd. III, Wolters Kluwer 2008,
• Koncepcja systemu prawa administracyjnego, Wolters Kluwer 2007 (red.),

W dodatku do książek, jego dorobek obejmuje także szereg artykułów, w tym:

• O niektórych aspektach wewnętrznych jurysdykcji administracyjnej, Zeszyty Naukowe UJ, 1979, Nr 83,
• Motywacja decyzji administracyjnej a granice sfery wewnętrznej działania administracji, Zeszyty Naukowe UJ, 1982, Nr 91,
• Nowe rodzaje postanowień w postępowaniu administracyjnym, Państwo i Prawo, 1983, Nr 1,
• Działanie Naczelnego Sądu Administracyjnego wobec ogólnego postępowania administracyjnego, Krakowskie Studia Prawnicze, 1984, Nr XVII,
• Problem „beneficium novorum” w postępowaniu administracyjnym, (w:) Państwo i Prawo, 1987, Nr 5,
• Z problematyki sporów kompetencyjnych między organami administracji państwowej a sądami, (w:) Państwo i Prawo, 1989, Nr 3,
• Elementy procesowe nadzoru i kontroli NSA nad samorządem terytorialnym, (w:) Państwo i Prawo, 1991, Nr 10,
• Zarzuty i protesty w procedurze planowania przestrzennego, (w:) Samorząd Terytorialny, 1996, Nr 10,
• Konstrukcja interesu prawnego w sferze działań Naczelnego Sądu Administracyjnego, (w:) Gospodarka, Administracja, Samorząd, Prace Wydziału Prawa i Administracji UAM, Tom II, Księga Pamiątkowa prof. T. Rabskiej, Poznań 1997,
• Zakaz reformationis in peius w postępowaniu administracyjnym i w postępowaniu sądowo-administracyjnym, (w:) Księga Pamiątkowa profesora Eugeniusza Ochendowskiego, Toruń 1999,
• O tzw. „działaniach bezpośrednio zobowiązujących” administracji publicznej, (w:) Procedura administracyjna wobec wyzwań współczesności, Łódź 2004,
• Kilka dylematów nauki prawa administracyjnego w okresie europeizacji, (w:) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego, Kolonia Limited, 2005,
• Z podstawowych zagadnień sądownictwa administracyjnego, (w:) Sądownictwo administracyjne gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980-2005, Warszawa 2005,
• Prawo do sądu w prawie administracyjnym, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 2006, Nr 2,
• Verfassung der Republik Polen und Verwaltungsrecht, Archivum Juridicum Cracoviense, 2006-2007.

Jego prace stanowią istotny wkład w rozwój specyfiki oraz praktyki prawa administracyjnego w Polsce, i cieszą się uznaniem zarówno wśród teoretyków, jak i praktyków tej dziedziny.

---

Oceń: Jan Zimmermann

---