Park Henryka Wieniawskiego w Poznaniu

Park został założony w latach 1907-1910, a jego lokalizacja między torowiskami kolejowymi a ulicami Fredry, Wieniawskiego i Noskowskiego czyni go miejscem dość unikalnym. W południowej części parkowego terenu znajduje się górka saneczkowa, na której szczycie znajdują się zachowane elementy małej architektury, tworzące przyjemną przestrzeń do wypoczynku. Tuż obok wznosi się niewielki pawilon restauracyjny, znany jako Stajenka Pegaza, co jest związane z bliskością do Teatru.

Warto również wspomnieć, że większość starych drzew w parku została zniszczona w 1945 roku, podczas walk o Poznań. Dziś na terenie parku rośnie około 260 drzew, które reprezentują 34 różne gatunki. Najcenniejsze z nich to oliwnik wąskolistny oraz wiązowiec zachodni, stanowiące prawdziwe perełki tego miejsca.

Dzięki swojemu położeniu, park jest otoczony przez wiele istotnych obiektów. Po ulicy Fredry sąsiaduje z historycznymi budynkami, takimi jak dawny Bank Listów Zastawnych oraz willa Adolfa Landsberga. Południowa część parku graniczy z Ośrodkiem PAN, pomnikiem Polskiego Państwa Podziemnego oraz dawnym pensjonatem Apolinarego Jana Michalika. W zachodniej części parku można natrafić na nieczynną, starą nastawnię kolejową oraz jej nowy odpowiednik.