Kazimierz Miaskowski

Duchowieństwo i religia

Kazimierz Miaskowski to wybitna postać wywodząca się z Poznania, którego życie i działalność wniosły znaczący wkład w polską naukę i kulturę. Urodził się 30 czerwca 1875 roku i od najmłodszych lat związał się z Kościołem katolickim.

Był historykiem Kościoła, bibliotekoznawcą oraz teologiem. Jego praca naukowa obejmowała różne dziedziny, a jego wiedza oraz zaangażowanie były doceniane w środowisku akademickim. Miaskowski był również aktywnym członkiem Komisji Teologicznej PTPN oraz współpracownikiem Komisji Historii Literatury Polskiej PAU, gdzie jego inicjatywy miały znaczący wpływ na rozwój badań z zakresu literatury.

Jako ksiądz katolicki, łączył swoje naukowe zainteresowania z pracą duszpasterską, co przyczyniło się do wszechstronnego rozwoju zarówno jego kariery, jak i wspólnoty, w której działał. Kazimierz Miaskowski zmarł 21 listopada 1947 roku w Poznaniu, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo intelektualne.

Życiorys

Kazimierz Miaskowski, urodzony z Macieja i Marii z Chłapowskich, rozpoczął swoją edukację w gimnazjum w Nakle. W wieku dziewiętnastu lat podjął decyzję o wstąpieniu do poznańskiego Seminarium Duchownego, co zapoczątkowało jego drogi do kapłaństwa.

W 1897 roku rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie uzyskał również tytuł doktora, broniąc pracy na temat „Die Korrespondenz des Erasmus von Rotterdam mit Polen” (Korespondencja Erazma z Rotterdamu z Polakami). 6 lutego 1898 roku przyjął święcenia kapłańskie, co było kluczowym momentem w jego życiu.

Od 1902 roku pełnił rolę nauczyciela w Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu. W 1904 roku przeniósł się do Ostrowa koło Gniewkowa, gdzie przez trzy dekady był proboszczem w miejscowej parafii. W początkowym okresie swojej kapłańskiej misji napotkał poważne problemy zdrowotne związane z oczami, co z czasem uniemożliwiło mu samodzielne pisanie. W związku z tym swoje badania i publikacje musiał dyktować lektorowi.

W trakcie II wojny światowej Miaskowski został wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa, ale w 1945 roku udało mu się powrócić do rodzinnych stron. Zmarł w 1947 roku, zostawiając po sobie ważne dziedzictwo intelektualne i duchowe.

Publikacje

Oto wybrane publikacje Kazimierza Miaskowskiego, które odzwierciedlają jego wkład w badania historyczne:

  • Z Biblioteki Seminarium Duchownego w Poznaniu (1904, 1907),
  • Z młodych lat Stanisława Hozjusza (1904),
  • Kanonicy katedralni poznańscy instalowani w latach 1524-1532 (1904, praca miała charakter przełomowy),
  • Piotr Rydzyński i polemika jego z Hessem (1905),
  • Piotr Wedeliciusz z Obornik (1908),
  • Czy Rej piastował jaki urząd? (1908),
  • Nieznany przyczynek do dziejów inkwizycji w Polsce w XV w. (1911),
  • Z dziejów rodziny Łaskich (1929-1933).

Przypisy

  1. Mikołaj Pukianiec, Organizacja i funkcjonowanie poznańskiej kapituły katedralnej w XVII wieku, s.6
  2. Stefan Hain, Ks. Kazimierz Miaskowski, w: Sprawozdania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, nr 1(38)/1948, s.211-212

Oceń: Kazimierz Miaskowski

★★★★★
Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:24