Tomasz Bederman

Bederman przyszedł na świat w zamożnej rodzinie mieszczańskiej. Po ukończeniu szkoły farną oraz katedralnej w Poznaniu, w 1498 roku rozpoczął studia na uniwersytecie w Lipsku. Już dwa lata później, w 1500 roku, przeniósł się do Krakowa, gdzie uzyskał bakalaureat. W 1505 roku awansował na magistra sztuk wyzwolonych, a jego kariera naukowa rozwijała się w latach 1505–1508, kiedy to wykładał na Akademii Krakowskiej w wydziale filozoficznym. W 1508 roku osiągnął status seniora Bursy Jerozolimskiej.

Po święceniach kapłańskich objął stanowisko penitencjarza katedralnego w Poznaniu, a następnie kontynuował studia teologiczne w Krakowie. W 1518 roku wyjechał z Krakowa, a już rok później został kantorem poznańskiej kolegiaty św. Marii Magdaleny, gdzie w 1519 roku uzyskał doktorat. Wyraźnie wszechstronny i utalentowany, w końcu 1519 roku, przed 4 czerwca 1520 roku, objął posadę profesora teologii w otwierającej się Akademii Lubrańskiego.

W 1523 roku otrzymał tytuł kanonika katedralnego z instalacją na Jankowie w parafii Kicin. W tym samym roku zastąpił Jana ze Stobnicy jako rektor tej uczelni. Jego aktywność nie ograniczała się jedynie do działalności akademickiej; w latach 1527 i 1530 pełnił rolę delegata na synody prowincjonalne w Piotrkowie, co z pewnością świadczy o jego znaczeniu w ówczesnym kościele i edukacji w Polsce.