Johanna Bade


Johanna Bade to postać, która wpisała się na trwałe w historię Poznania. Urodziła się w 1831 roku w tym właśnie mieście, a swoje życie zakończyła 1 czerwca 1911 roku również w Poznaniu. Była niemiecką siostrą diakonisą, która odegrała kluczową rolę w rozwoju lokalnej służby zdrowia.

Jako inicjatorka oraz organizatorka, Bade przyczyniła się do powstania trzech poznańskich szpitali, a także do utworzenia domu macierzystego dla sióstr diakonisek Prowincji Poznańskiej. Te działania wpłynęły na zmianę oblicza opieki społecznej w regionie.

W latach 1866–1911 pełniła rolę przełożonej sióstr diakonis poznańskiego Ewangelickiego Zakładu Diakonis, znanego w języku niemieckim jako Diakonissenanstalt. Jej praca miała ogromne znaczenie dla społeczności ewangelickiej oraz dla wszystkich mieszkańców Poznania.

Życiorys

Johanna Bade przyszła na świat w Poznaniu, w rodzinie niemieckiej, gdzie władała zarówno językiem niemieckim, jak i polskim. Już w pierwszych latach życia mieszkała przy ówczesnej Ritterstraße, obecnie znanej jako ulica Franciszka Ratajczaka.

Kiedy miała szesnaście lat, rozpoczęła pracę jako pomoc domowa u pastora Goebla w ewangelickim kościele St. Petri, który mieścił się przy zbiegu ulic Petristraße oraz Halbdorfstraße, obecnie znanych jako ulice Bolesława Krysiewicza i Półwiejskiej.

W 1865 roku Johannę Bade można było spotkać w Kaiserswerth, gdzie pastor Theodor Fliedner prowadził pionierski zakład diakonis. Tam przygotowywała się do pełnienia posługi diakonicznej, a po półrocznej nauce, jesienią tego samego roku, wróciła do Poznania. Zaczęła mieszkać przy ulicy Zagórze 15, w budynku, w którym rozpoczęła działalność swojego pierwszego szpitala.

Po kilku latach działalności w szpitalu, Johanna Bade przystąpiła do poszukiwania nowego miejsca na budowę większego szpitala i domu macierzystego dla diakonisek w mieście. 15 grudnia 1875 roku nastąpiła przeprowadzka chorych z Zagórza do nowego budynku szpitala, usytuowanego na rogu ulic Königsstraße i Wallstraße, które dzisiaj odpowiadają narożnikowi ulic Karola Libelta oraz Tadeusza Kościuszki.

Dzięki wysiłkom siostry Johannie Bade, w 1909 roku rozpoczęto budowę nowego obiektu przy ulicy Auguste-Victoria-Straße, obecnie znanej jako ulica Grunwaldzka. Niestety, Johanna Bade zmarła 1 czerwca 1911 roku, nie doczekawszy oddania do użytku nowego szpitala, które miało miejsce 1 września 1911 roku. Nowo otwarty szpital funkcjonował aż do stycznia 1945 roku, a obecnie w tych samych zabudowaniach znajduje się Szpital Kliniczny im. Heliodora Święcickiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego, usytuowany niedaleko ronda Jana Nowaka-Jeziorańskiego, przy skrzyżowaniu ulic Grunwaldzkiej i Stanisława Przybyszewskiego w Poznaniu.

Przypisy

  1. POZNAŃSKIE SIOSTRY DIAKONISKI (1866-1945) | wbc.macbre.net [dostęp 09.07.2020 r.]
  2. Szpital Diakonisek, Libelta/Kościuszki | Poznań, Moje Miasto [dostęp 30.05.2019 r.]
  3. a b c MariaM. Wojtczak MariaM., ''Diakonissenanstalt'' w Poznaniu. Od Zagórza do Königstrasse (1865–1875) [online].

Oceń: Johanna Bade

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:13