Wojciech Szczygielski


Wojciech Wiktor Szczygielski przyszedł na świat 29 kwietnia 1934 roku w Poznaniu, a jego kariera akademicka jest ściśle związana z historią oraz edukacją na wysokim poziomie.

Jako emerytowany profesor zwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego, Szczygielski wniósł znaczący wkład w rozwój studiów historycznych w Polsce, kształcąc wielu studentów oraz prowadząc badania, które przyczyniły się do wzbogacenia wiedzy o przeszłości naszego kraju.

Życiorys

Wacław Szczygielski, ojciec Wojciecha, był doktorem nauk historycznych oraz dyrektorem szkół średnich, pełniąc tę funkcję przez wiele lat na obszarze województwa łódzkiego. Jego matka, Joanna z Gładyszów, pracowała jako nauczycielka języka angielskiego w szkołach średnich na terenie Łodzi oraz województwa łódzkiego.

W 1955 roku absolwent Uniwersytetu Łódzkiego ukończył studia historyczne, gdzie miał możliwość rozwijać swoje zainteresowania dotyczące historii polskiej wojskowości w okresie średniowiecza pod opieką profesora dra Stefana Krakowskiego. Po zakończeniu edukacji, przez cztery miesiące pracował w Wojewódzkim Archiwum Państwowym w Łodzi, gdzie piastował stanowisko młodszego archiwisty. Jego zawodowa kariera na stałe związana była z Instytutem Historii na Uniwersytecie Łódzkim w latach 1956–2006, gdzie od 1992 do 2006 roku pełnił rolę kierownika oraz kuratora Katedry Historii Polski XVI-XVIII wieku.

Wojciech Szczygielski był także zastępcą dyrektora Instytutu Historii w latach 1970–1981. Po przejściu na emeryturę w 2004 roku, jako profesor zwyczajny, kontynuował pracę na części etatu do 2006 roku. Obronił pracę doktorską z zakresu historii gospodarczej w 1961 roku, a habilitację uzyskał cztery lata później, również w tej dziedzinie. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1979 roku. Został powołany na profesora zwyczajnego Uniwersytetu Łódzkiego w 1990 roku przez Ministra Edukacji Narodowej.

Na początku swojej kariery naukowej Szczygielski koncentrował się na historii gospodarczo-społecznej, badając polską kulturę agrarną oraz strukturę społeczną szlachty i historię chłopów. Jak efekt tych badań opublikował cztery monografie oraz liczne artykuły naukowe. Po habilitacji przeszedł do badań nad polską kulturą polityczną w XVI-XVIII wieku, z uwzględnieniem czasów Oświecenia i Sejmu Wielkiego, co zaowocowało trzema książkami oraz wieloma artykułami i studiami. Jego działalność badawcza w zakresie dziejów ziemi wieluńskiej świadczy o zaangażowaniu w badania regionalne. Podejmował również działalność dydaktyczną, przygotowując materiały do nauki historii, w tym dwie publikacje w tej dziedzinie. W trakcie swojej kariery akademickiej wykształcił trzech doktorów oraz ponad 130 magistrów historii.

Od 1965 roku Wojciech Szczygielski był członkiem zwyczajnym Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. W latach 1980–1983 brał udział w pracach Centralnego Ośrodka Metodycznego Studiów Nauczycielskich w Zespole Kierunkowym Historii. Z kolei w latach 1986–1989 decyzją Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego został powołany do Zespołu Dydaktyczno-Naukowego Nauk Historycznych.

W 2011 roku uczelnia przyznała mu odnowienie doktoratu. Otrzymał także tytuł Honorowego Obywatela miasta Wielunia w 1983 roku. W 1995 roku wyróżniono go Nagrodą Indywidualną Ministra Edukacji Narodowej za monografię poświęconą Referendum trzeciomajowemu, które się odbyło w lutym 1792 roku. W swoim dorobku ma liczne odznaczenia, w tym Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski (1980 r.), Odznakę Tysiąclecia (1966 r.), Honorową Odznakę m. Łodzi (1970 r.), Medal Uniwersytetu Łódzkiego w Służbie Społeczeństwa i Nauki (1979 r.), a także Medal 50-lecia Uniwersytetu Łódzkiego (1995 r.).

Życie prywatne

Wojciech Szczygielski jest ojcem córki Dobromiły Szczygielskiej, która pracuje jako wykładowca języka angielskiego na Uniwersytecie Łódzkim.

Wybrane publikacje

Pozycje książkowe

Wojciech Szczygielski jest autorem wielu wartościowych publikacji, które ukazują różnorodne aspekty historii regionalnej oraz gospodarki. Jego prace dotyczą m.in. produkcji rolnej w gospodarstwach folwarcznych na obszarze Wieluńskiego w okresie od XVI do XVIII wieku, opublikowane przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich w Wrocławiu w 1963 roku, liczącej 183 strony.

Inna istotna pozycja to Gospodarka stawowa na ziemiach południowo-zachodniej Rzeczypospolitej w XVI-XVIII wieku. Studium to, wydane przez Uniwersytet Łódzki, ma 307 stron i rzuca światło na ewolucję stawów w Polsce.

Szczygielski napisał również książkę Z dziejów gospodarki rybnej w Polsce w XVI-XVIII wieku, która została wydana przez Państwowe Wydawnictwo Naukowe w Warszawie w 1967 roku i liczy 68 stron. W tym samym roku ukazał się Zarys dziejów rybactwa śródlądowego w Polsce, który skupia się na 119 stronach analizy historycznej związanej z rybactwem.

Do jego pozostałych publikacji zaliczają się: Dziej ziemi wieluńskiej (1979, 219 stron), Cele lewicy polskiej u schyłku XVIII wieku (1975, 211 stron), oraz Referendum trzeciomajowe. Sejmiki lutowe 1792 roku, które podsumowuje wydarzenia tego okresu na 426 stronach.

Ostatnia z wymienionych to Sejm Wielki (1788–1792). Studium z dziejów łagodnej rewolucji, prezentująca analizę, która rozciąga się na 198 stron.

Wydawnictwa źródłowe

W obszarze wydawnictw źródłowych Szczygielski przygotował istotne materiały, które są kluczowe dla nauki historii. Pozycja Miasta w Polsce w XVI-XVIII wieku, pod redakcją B. Baranowskiego, została opublikowana przez Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych w 1960 roku i obejmuje 40 stron.

Kolejna pozycja, Ustrój Polski w XVI-XVIII wieku (1960), także pod red. B. Baranowskiego, ma objętość 60 stron i stanowi cenny zbiór informacji dla badaczy tego okresu.

Artykuły naukowe i studia

Wojciech Szczygielski opublikował liczne artykuły naukowe, które przyczyniają się do wzbogacenia wiedzy na temat historii Polski. Przykładem jest znaczący artykuł zatytułowany Zmiany w stanie posiadania i w strukturze własnościowej szlachty powiatu wieluńskiego od połowy XVI do końca XVIII wieku, opublikowany w „Roczniku Łódzkim” w 1958 roku, zajmujący 22 strony.

Innym ważnym tekstem jest Obowiązki i powinności wojskowe miast i mieszczaństwa w Polsce od XIII do połowy XV wieku, opublikowany w „Studiach i Materiałach do Historii Wojskowości” w 1960 roku.

Dalsze studia uwzględniają analizę Wysokość plonów w dobrach przygodzkich w drugiej połowie XVIII wieku, zamieszczoną w „Studiach z Dziejów Gospodarstwa Wiejskiego” w 1961 roku oraz wiele innych tekstów, które wskazują na aktywność Szczygielskiego jako badacza i autora.

Jego publikacje nie tylko dokumentują rozwój różnych dziedzin historii i gospodarki, ale także ukazują kontekst społeczny i polityczny, w jakim funkcjonowały ówczesne struktury.


Oceń: Wojciech Szczygielski

Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:5