Maciej Pietrzak

---

Życiorys

Ukończył V Liceum Ogólnokształcące w Poznaniu, a następnie w 1977 roku uzyskał dyplom z zakresu geografii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1986 roku obronił pracę doktorską na UAM, poświęconą typologii i analizie struktury terytorium młodoglacjalnego. Promotorem rozprawy był prof. Tadeusz Bartkowski. Następnie, w 1999 roku, uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego na Uniwersytecie Warszawskim, dzięki pracy dotyczącej syntezy krajobrazowych, które dotyczą założeń, problemów oraz zastosowań. Tytuł profesora nauk o Ziemi przyznano mu 18 października 2012 roku.

Od momentu ukończenia swojej edukacji aż do 2016 roku, profesjonale związany był z Akademią Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu, gdzie od 2000 roku piastował stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 2000–2012 kierował Zakładem Syntez Krajobrazowych na Wydziale Turystyki i Rekreacji tej uczelni. Poza tym, w latach 1989–1994 pracował jako specjalista w Katedrze Ekologii Roślin i Ochrony Środowiska na Wydziale Biologii UAM.

Jego doświadczenie dydaktyczne obejmowało również wykłady na Akademii Rolniczej w Poznaniu (1993–2002), a także na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (2005) oraz na Uniwersytecie Pedagogicznym im. Pawlo Tyczyny w Humaniu.

W roku 2000 podjął pracę jako profesor nadzwyczajny na PWSZ im. Jana Amosa Komeńskiego w Lesznie, a w 2013 roku awansował na profesora zwyczajnego w tej samej instytucji. W latach 2000–2008 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Turystyki, a od 2008 do 2012 roku był prorektorem odpowiedzialnym za naukę i rozwój. W każdej kadencji od 2012 do 2020 roku sprawował urząd rektora na PWSZ im. J.A. Komeńskiego w Lesznie.

Jego obszar specjalizacji obejmuje ekologię krajobrazu, geografię turystyczną oraz geografię fizyczną. W latach 90. miał możliwość rozwijania swojej kariery naukowej podczas stażu na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münsterze. Odbył również podróże naukowe i turystyczne do ponad 30 różnych krajów. W ciągu swojej kariery wypromował dwóch doktorów nauk o Ziemi, a także był promotorem około 250 prac magisterskich i licencjackich. Jego dorobek obejmuje około 120 publikacji, w tym znaną książkę „Podstawy i zastosowania ekologii krajobrazu – teoria i metodologia” z 2010 roku.

Aktywnie działał w Polskiej Asocjacji Ekologii Krajobrazu, gdzie w latach 2007–2013 pełnił rolę przewodniczącego, a także w International Association for Landscape Ecology (IALE). Wyróżniony został licznymi odznaczeniami, w tym Srebrnym Krzyżem Zasługi w 2004 roku, Medalem Komisji Edukacji Narodowej w 2007 roku, Złotym Medalem za Długoletnią Służbę w 2010 roku oraz Brązowym Medalem „za Zasługi dla Obronności Kraju” w 2013 roku.

---

Oceń: Maciej Pietrzak

---