Jadwiga Dąbrowska (filolog)

Nauka i edukacja

Jadwiga H. Dąbrowska, posługująca się herbem Radwan, urodziła się 14 czerwca 1931 roku w Poznaniu. Życie tej niezwykłej postaci zakończyło się 13 marca 2015 roku w Paryżu.

Była to osoba o szerokim zakresie zainteresowań i umiejętności, polska filolożka romańska, autorka wielu wierszy, a także znana tłumaczka. Jako dziennikarka, Jadwiga Dąbrowska aktywnie angażowała się w życie polonijne we Francji, co było dla niej niezwykle ważne.

Posiadała podwójne obywatelstwo, co umożliwiło jej nawiązywanie i utrzymywanie relacji między Polską a Francją, a także promowanie polskiej kultury za granicą. Dzięki swojej pracy przyczyniła się do popularyzacji języka i literatury romańskiej w Polsce.

Życiorys

Dzieciństwo (1931-1945)

Jadwiga Dąbrowska przyszła na świat 14 czerwca 1931 roku w kamienicy, która znajduje się przy ul. Mickiewicza 31, na poznańskich Jeżycach. Była córką narodowych działaczy, prof. Stefana Tytusa Dąbrowskiego, herbu Radwan, oraz filolog Zofii z Żółtowskich, herbu Ogończyk. Rodzina Dąbrowskich osiedliła się w Puszczykowie Starym w 1934 roku. Z uwagi na wybuch II wojny światowej, w pierwszych dniach września 1939 roku, zostali zmuszeni do ucieczki – przeprowadzili się najpierw do Niechanowa, a następnie 20 grudnia 1939 roku, do Generalnego Gubernatorstwa. Ich trasa przeprowadzek prowadziła przez Nawojową, Szczawnicę, Ropę, Dobrą, Bielice, aż w końcu dotarli do Wilkowic. Ostatecznie do Poznania powrócili 18 marca 1945 roku.

Życie w Polsce Ludowej (1945-1981)

Po zakończeniu wojny, w 1947 roku, Jadwiga rozpoczęła naukę w gimnazjum zakonnym usytuowanym w Polskiej Wsi, w pobliżu Pobiedzisk. Już w 1950 roku podjęła studia z zakresu germanistyki na Uniwersytecie Poznańskim, jednakże po roku zdecydowała się przenieść na Uniwersytet Jagielloński, aby tam rozwijać swoje pasje związane z romanistyką. Z dniem 1 września 1965 roku rozpoczęła pracę jako asystent w Zakładzie Językoznawstwa Stosowanego na UAM, a od 1969 roku kontynuowała swoją karierę w Instytucie Filologii Romańskiej tej samej uczelni. Uznanie zyskał jej doktorat, obroniony 19 marca 1970 roku, który nosił tytuł Structures de l’interrogation directe en français et en espagnol de nos jours, a obroniła go pod okiem prof. Stanisława Gniadka, z Ossolineum w tle. W latach 1973-1977, swoje umiejętności języka i kultury przekazywała studentom na Uniwersytecie Śląskim, w Instytucie Filologii Obcych, a od 1981 roku wykładała w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie.

Działalność we Francji (1981-2015)

Na jesieni 1981 roku z podróżą do Paryża podjęła się obrony dyplomu DEA na Sorbonie, co miało miejsce w 1983 roku. W tym czasie Jadwiga Dąbrowska zaangażowała się w działania na rzecz Polonii zamieszkującej Francję, gdzie m.in. nauczała dzieci języka francuskiego. Przez lata pełniła funkcję sekretarza w stowarzyszeniach: Editions Casimir-Le-Grand (od 1992 do 2003 roku) oraz Les Amis de de C. K. Norwid (od 2008). W 1996 roku była jedną z osób, które współzałożyły miesięcznik kulturalno-społeczny Teczka, współpracując z Bogdanem Doboszem. Zasiadała również w szeregach Polskiego Stowarzyszenia Pisarzy, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie oraz Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie z siedzibą w Londynie. W latach 1986-1991, w Paryżu, wydała cztery tomiki poetyckie w języku polskim oraz francuskim, w tym Zaułek pełen ptaków (1986), Pogranicze/Confins (1987), Wiersze nieobecne/Poèmes de l’Absence (1988) oraz Liczenie gwiazd/Le Compte-Etoiles (1991). Jeszcze jeden tomik, zatytułowany Zbiory, ujrzał światło dzienne w 2009 roku w Łodzi. Ostatnia ziemska podróż Jadwigi Dąbrowskiej zakończyła się 26 marca 2015 roku, kiedy to znalazła miejsce wiecznego spoczynku na cmentarzu w Puszczykowie.

Przypisy

  1. Danuta Płygawko, Zostawiając po sobie ślad wyraźny, w: Winieta - pismo Biblioteki Raczyńskich, 1(68)/2015, s.10, ISSN 1509-6343
  2. a b Jadwiga Dąbrowska h. Radwan w Wielkiej Genealogii Minakowskiego [dostęp 26.09.2016 r.]

Oceń: Jadwiga Dąbrowska (filolog)

★★★★★
Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:17