Witold Gałka, urodzony 13 grudnia 1953 roku w Poznaniu, to postać, która na stałe wpisała się w historię tego miasta. Zmarł 26 maja 2001 roku w tym samym miejscu, gdzie rozpoczął swoją fascynującą przygodę z historią sztuki.
Był on nie tylko uznawanym historykiem sztuki, ale również pełnił rolę miejskiego konserwatora zabytków. W swojej pracy badał kulturę architektoniczną Poznania oraz regionu Wielkopolski, co stanowiło znaczący wkład w zachowanie lokalnego dziedzictwa.
Życiorys
Witold Gałka był synem Kazimierza i Marii z domu Tomczak, a jego rodzina od wielu lat była związana z Poznaniem. Ukończył Liceum Plastyczne w Poznaniu w 1973 roku oraz następnie studiował historię sztuki na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie w 1978 roku obronił pracę magisterską poświęconą gotyckiej architekturze katedry gnieźnieńskiej.
Po ukończeniu studiów, Witold Gałka rozpoczął pracę w Pracowniach Konserwacji Zabytków, gdzie zajmował się renowacją kamienic usytuowanych na Starym Mieście w Poznaniu, a także prowadził badania architektoniczne w Gnieźnie, Obornikach i Szamotułach. Od 1991 roku pełnił funkcję miejskiego konserwatora zabytków w Poznaniu, a jego team badał poznańskie kościoły, w tym także katedrę.
Był inicjatorem wielu ważnych projektów, które przyczyniły się do ochrony dziedzictwa kulturowego. Wprowadził średniowieczne rzeźby (kopie) na Starym Rynku w Poznaniu oraz na Pałacu Górków. Zainicjował również rewaloryzację wielu znanych obiektów, takich jak Teatr Polski, Biblioteka Raczyńskich, Arkadia, Most Teatralny oraz Dworcowy.
Warto również zaznaczyć, że był twórcą trzech fontann na Starym Rynku, które zostały odtworzone na podstawie historycznych przekazów ikonograficznych. Mówi się o fontannach Apolla, Marsa i Neptuna.
Witold Gałka był również autorem wielu publikacji dotyczących architektury Poznania oraz Wielkopolski. Szczególnie znaczące było jego odkrycie uznawanego za zaginiony tzw. Miecz świętego Piotra. W 2001 roku opublikował obszerne dzieło dotyczące architektury i plastyki dawnego Poznania, które sięgało do końca epoki baroku.
W 1990 roku uhonorowano go medalem Za ochronę zabytków województwa poznańskiego, a pośmiertnie, 19 czerwca 2001 roku, przyznano mu odznaczenie Zasłużony dla Miasta Poznania. Witold Gałka był osobą prywatną, żonaty z Grażyną, miał dwoje dzieci: Katarzynę i Macieja.
Przypisy
- AndrzejA. Król AndrzejA., Honorowi Obywatele Miasta Poznania. Zasłużeni dla Miasta Poznania. 88 s., Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008 r., ISBN 978-83-7503-052-5
- Kto jest kim w Poznaniu, MichałM. Piotrowski, 148-149 s., Poznań: Itaka, 1997 r., ISBN 83-86008-42-3
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Piotr Kwiatkiewicz | Piotr Ślósarz | Ewa Zgrabczyńska | Jadwiga Dąbrowska (filolog) | Zbyszko Melosik | Józef Struś | Agnieszka Cybal-Michalska | Andrzej Jezierski (fizyk) | Stanisław Ciesielski (historyk) | Halina Nowacka-Durnaś | Krzysztof Olszewski (tłumacz) | Maciej Radziejewski (matematyk) | Norbert Pospieszny | Paweł Domański | Wojciech Szczygielski | Jan Slaski (filolog) | Halszka Osmólska | Wiesław Wydra | Maciej Pietrzak | Roman KozakOceń: Witold Gałka