Zygmunt Ratajczak to postać, której historia jest związana z czasami PRL, a jego życie naznaczone było znaczącymi wydarzeniami politycznymi. Urodził się 5 lutego 1924 roku w Poznaniu, gdzie spędził swoje wczesne lata. Po wojnie, w obliczu dynamicznych zmian społeczno-politycznych w Polsce, Ratajczak związał się z aparatem bezpieczeństwa, co zdefiniowało jego dalszą karierę.
Jako major, odegrał istotną rolę w działaniach związanych z utrzymywaniem porządku publicznego w czasie, kiedy Polska borykała się z licznymi wyzwaniami i napięciami wewnętrznymi. Zmarł 12 lutego 1982 roku, pozostawiając po sobie ślady w historii, które są szczególnie istotne dla zrozumienia walki o władzę w PRL.
Życiorys
Syn Władysława i Pelagii, Zygmunt Ratajczak, rozpoczął swoją edukację w poznańskim gimnazjum, gdzie do 1939 roku ukończył trzy klasy. Natomiast w 1958 roku zdobył świadectwo ukończenia liceum ogólnokształcącego.
W dniu 10 kwietnia 1945 roku, rozpoczął swoją zawodową karierę jako funkcjonariusz Grupy Operacyjnej Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Gdańsku, a już dzień później przeniesiono go do funkcji w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego (PUBP) w Kartuzach. Od 1 sierpnia 1945 roku piastował stanowisko starszego referenta oraz pełniącego obowiązki kierownika GO PUBP w Sztumie. Z kolei od 17 kwietnia 1946 roku zajmował stanowisko starszego referenta oraz pełniącego obowiązki zastępcy szefa PUBP w Malborku.
15 września 1946 roku został przekazany do dyspozycji szefa Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, a 30 listopada tego samego roku został zawieszony w czynnościach służbowych w wyniku oskarżeń o rzekomą współpracę z Zygmuntem Szendzielarzem, dowódcą podziemia antykomunistycznego. Sprawa ta trafiła do Prokuratury Sądu Wojskowego, w wyniku której został uniewinniony i zwolniony z aresztu.
Od 15 marca 1948 roku piastował funkcję zastępcy szefa oraz pełniącego obowiązki szefa PUBP w Wejherowie. Następnie, od 1 września 1950 roku, został kierownikiem Sekcji 6 Wydziału IV WUBP w Gdańsku. Dalsze awanse obejmowały kierowanie Samodzielnym Referatem Socjalnym WUBP (od 1 kwietnia 1951), zastępstwo naczelnika Wydziału Ogólnego WUBP (od 1 grudnia 1951) oraz kierownictwo Sekcji Administracyjnej i zastępstwo naczelnika Wydziału Ogólnego w STOPNIU kapitana (od 1 lipca 1953).
15 marca 1954 roku przejął rolę kierownika Samodzielnego Sekretariatu Szefa WUBP w Gdańsku, a 1 kwietnia 1955 roku został zastępcą naczelnika Wydziału IX Wojewódzkiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Publicznego (WUdsBP) w Gdańsku. Od 1 stycznia 1957 roku pełnił funkcję zastępcy naczelnika Wydziału „T” Służby Bezpieczeństwa Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Gdańsku, a od 18 lipca 1957 roku awansował do stopnia majora. W okresie od 26 stycznia do 5 marca 1959 roku uczestniczył w Kursie Kierownictwa Wydziałów Techniki Operacyjnej Departamentu Kadr i Szkolenia MSW w Warszawie.
Jego służba w aparacie bezpieczeństwa zakończyła się 8 sierpnia 1966 roku, a następnie przeszedł na emeryturę. Mieszkał w Sopocie, gdzie obecnie spoczywa na cmentarzu komunalnym w Sopocie (kwatera R1-13-1).
Odznaczenia
W dorobku Zygmunta Ratajczaka znajdują się liczne odznaczenia, które świadczą o jego wkładzie w rozwój kraju. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz tych zaszczytnych wyróżnień:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymał w 1964 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi przyznany w 1959 roku,
- Srebrny Krzyż Zasługi, który zdobył dwukrotnie, w latach 1946 oraz 1954,
- Brązowy Krzyż Zasługi z 1946 roku,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany w 1955 roku,
- Odznaka „10 lat w Służbie Narodu”, którą otrzymał w 1955 roku,
- Odznaka „20 lat w Służbie Narodu”, przyznana w 1965 roku.
Przypisy
- a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 27.04.2019 r.]
- Katalog Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 05.02.2019 r.]
- śp. Zygmunt Ratajczak
- Grobonet.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Michał Offierski | Brunon Materne | Wincenty Wierzejewski | Antoni Wroniecki (pilot) | Franciszek Kwaśnicki | Walenty Matylla | Stefan Witek | Jan Tchórznicki | Bogdan Suchowiak | Adam Hedinger | Martin Zander | Hanna Bińkowska | Henryk Bibrowicz | Helena Siekierska | Władysław Filipiak (saper) | Mieczysław Ceglarek | Lutosław Stypczyński | Józef Balwiński | Stanisław Konieczny (1928–2000) | Alfons RadomskiOceń: Zygmunt Ratajczak