Henryk Bibrowicz


Henryk Bolesław Bibrowicz, urodzony 12 stycznia 1915 roku w Poznaniu, to postać o bogatym dorobku wojskowym. Był on kapitanem pilotem Wojska Polskiego, a swoje umiejętności lotnicze rozwijał również w ramach Królewskich Sił Powietrznych, gdzie nosił tytuł Flight Lieutnant.

W ciągu swojego życia doświadczył wielu wyzwań, które kształtowały nie tylko jego karierę, ale także jego osobowość. Zmarł 24 marca 1986 roku w Welland, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii lotnictwa wojskowego.

Życiorys

Henryk Bibrowicz był synem Jana i Zofii. W 1934 roku uzyskał świadectwo maturalne w Gimnazjum im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Już na etapie nauki brał udział w przeszkoleniu szybowcowym oraz samolotowym, które miało miejsce w Aeroklubie Poznańskim. Po ukończeniu kursu unitarnym w 67. pułku piechoty zdecydował się na krok w stronę kariery wojskowej, wstępując w 1935 roku do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie.

Jako absolwent X promocji, Bibrowicz uzyskał nominację na stopień podporucznika, który przydzielono mu z dniem 1 października 1937 roku, zajmując przy tym 18. lokatę w korpusie oficerów lotnictwa, w grupie liniowej. Jego kariera lotnicza rozwijała się dynamicznie, ponieważ otrzymał przydział do Eskadry Treningowej 3 pułku lotniczego. Już w styczniu 1938 roku został wyznaczony na instruktora oraz dowódcę plutonu szkolnego w Szkole Pilotażu, zlokalizowanej w Śnieciskach k. Środy Wlkp. W marcu 1939 roku pełnił rolę oficera technicznego w eskadrze treningowej.

W 1939 roku pełnił funkcję zastępcy dowódcy w 132 eskadrze myśliwskiej. W trakcie września tego samego roku zestrzelił dwa samoloty Do 17. Niestety, podczas mu pewnych zawirowań historycznych, przekraczając granicę sowiecko-węgierską, Henryk Bibrowicz został wzięty do niewoli przez wojska radzieckie w październiku 1939 roku, a jego wolność przywrócono dopiero we wrześniu 1941.

Po uwolnieniu, w ramach armii Andersa, udał się do Anglii, gdzie służył w 315 dywizjonie od sierpnia 1944 do sierpnia 1945 roku, osiągając stopień kapitana. W trakcie swojej służby w dywizjonie związał się z ppor. Eugenią Henoch, z którą zawarł związek małżeński. Po zakończeniu II wojny światowej, pozostał na emigracji, osiedlając się w Welland, Ontario w Kanadzie, gdzie po wielu latach zmarł i został pochowany.

Zwycięstwa powietrzne

Henryk Bibrowicz zasłużył na wyjątkowe miejsce w historii, szczególnie w kontekście swojej aktywności powietrznej. W rankingu Bajana zajmuje 177. lokatę, osiągając 2 potwierdzone zestrzelania.

Jego dokonania powietrzne mają miejsce w następujących datach:

  • Do 17 – 2 września 1939,
  • Do 17 – 3 września 1939.

Dodatkowo zestrzelił jedną bombę latającą V-1, co jest kolejnym świadectwem jego umiejętności i odwagi w trakcie działań wojennych.

Ordery i odznaczenia

Henryk Bibrowicz to postać, która zostawiła trwały ślad w historii dzięki swoim zasługom. W jego dorobku można znaleźć wiele znaczących odznaczeń, które świadczą o jego odwadze oraz poświęceniu.

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 12048,
  • dwukrotnie Krzyż Walecznych,
  • dwukrotnie Medal Lotniczy.

Oceń: Henryk Bibrowicz

Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:19