Helena Siekierska, znana również pod pseudonimem Lusia, przyszła na świat 29 lutego 1920 roku w Poznaniu, gdzie również spędziła swoje życie. Była nie tylko harcerką, ale również łączniczką w organizacji ZWZ-AK, co świadczy o jej odwadze oraz zaangażowaniu w działalność w czasie II wojny światowej.
Niestety, jej życie zakończyło się tragicznie 8 stycznia 1943 roku, również w Poznaniu, pozostawiając po sobie pamięć o bohaterskiej postawie i niezwykłej determinacji w dążeniu do wolności.
Życiorys
Helena Siekierska była niezwykłą postacią z Poznania, która swoją działalnością dała przykład odwagi i poświęcenia. Była harcerką Chorągwi Wielkopolskiej OH. W 1939 roku przystąpiła do studiów na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, gdzie zdała egzamin wstępny. W czasie II wojny światowej, podczas okupacji, pracowała jako laborantka w Zakładzie Mikrobiologii Lekarskiej, odgrywając istotną rolę w niemieckim uniwersytecie znajdującym się w Poznaniu, będąc jednocześnie jedyną kobietą Polką w tym środowisku.
Od jesieni 1939 roku zaczęła zrzeszać się w działaniach konspiracyjnych. W dniu 15 czerwca 1940 roku została zaprzysiężona jako łączniczka Związku Odwetu Okręgu ZWZ-AK w Poznaniu, współpracując w grupie pod dowództwem dr. Franciszka Witaszka. Jej działalność konspiracyjna polegała na wykradaniu szczepionek oraz surowic, które następnie przekazywała znajomym lekarzom, by dostarczyć je do ośrodków konspiracyjnych w miastach takich jak Gdańsk, Lublin, Łódź oraz Warszawa.
Niestety, jej działalność nie pozostała w tajemnicy. Została aresztowana 15 maja 1942 roku. Przez dwa tygodnie była brutalnie przesłuchiwana w poznańskim gestapo, które miało swoją siedzibę w dawnym Domu Żołnierza. Po okresie brutalnych tortur, przez ponad pół roku przebywała w Forcie VII w celi numer 17.
Jej niezwykła odwaga zakończyła się tragicznie. Została powieszona w zbiorowej egzekucji członków grupy, a następnie jej zwłoki zostały zgilotynowane w więzieniu przy ulicy Młyńskiej. Głowa Heleny Siekierskiej znalazła spoczynek na Cmentarzu Bohaterów Polskich, usytuowanym na stokach poznańskiej cytadeli, gdzie w jednej mogile pochowano również innych członków grupy dr. Witaszka: Franciszka Witaszka, Henryka Gűnthera oraz Sonię Górzną.
Przypisy
- Wiesław W. Olszewski, Cmentarze na stokach poznańskiej Cytadeli, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2008, s. 443, ISBN 978-83-232-1857-9 [dostęp 15.10.2024 r.]
- Michalska 1988, s. 358.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Henryk Bibrowicz | Hanna Bińkowska | Martin Zander | Zygmunt Ratajczak | Michał Offierski | Brunon Materne | Wincenty Wierzejewski | Antoni Wroniecki (pilot) | Franciszek Kwaśnicki | Walenty Matylla | Władysław Filipiak (saper) | Mieczysław Ceglarek | Lutosław Stypczyński | Józef Balwiński | Stanisław Konieczny (1928–2000) | Alfons Radomski | Henryk Czapczyk | Wojciech Małecki (żołnierz) | Hipolit Jasiewicz | Marek IdzińskiOceń: Helena Siekierska