Mieczysław Ceglarek, urodzony 1 listopada 1890 roku w Poznaniu, to postać historyczna, która odegrała istotną rolę w wydarzeniach powstańczych. Jego życiorys jest jednym z wielu przykładów zaangażowania obywatelskiego, które można odnaleźć w Polsce w czasach zmagań o niepodległość.
Niestety, jego życie zakończyło się 7 marca 1970 roku w Świętochłowicach, ale jego dziedzictwo jako dowódcy powstańczego wciąż trwa w pamięci wielu Polaków.
Życiorys
Mieczysław Ceglarek urodził się jako syn Jana. W obliczu wybuchu I wojny światowej, zostaje powołany do armii niemieckiej, gdzie pełnił służbę w 2 gliwickim pułku kawalerii aż do zakończenia konfliktu. Po wojnie osiedlił się w Bobrku, gdzie podjął się prowadzenia drogerii. Był niezwykle zaangażowany w działalność Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, Zjednoczenia Zawodowego Polskiego oraz Polskiej Organizacji Wojskowej.
W czasie I powstania śląskiego dowodził grupą składającą się z około 40 osób. Z kolei podczas III powstania, pełnił rolę dowódcy kompanii w Grupie „Wschód” i brał udział w zaciętych walkach, które miały miejsce w Kędzierzynie, Gogolinie oraz Górze Świętej Anny. Po plebiscycie, w wyniku którego Bobrek został przydzielony Niemcom, Mieczysław przeniósł się do Świętochłowic, gdzie kontynuował pracę w swoim zawodzie, zdobywając reputację jako czołowy przedstawiciel IV Obwodu Śląskiego Drogerzystów RP w 1921 roku.
W 1929 roku pełnił funkcję prezesa lokalnego Związku Hallerczyków. W latach trzydziestych związał się z Fabryką chemiczną, znaną wcześniej jako F. Reichelt i K. K. O-Świętochłowice. Podczas II wojny światowej Mieczysław zmuszony był do ukrywania się przed Gestapo, jednak 16 kwietnia 1941 roku został aresztowany i wywieziony na przymusowe prace do Rzeszy. Udało mu się jednak uciec w 1944 roku.
Był żonaty z Jadwigą z Weberów, która zmarła w 1920 roku. Mieczysław Ceglarek zmarł 7 marca 1970 roku w Świętochłowicach i został pochowany na cmentarzu parafii św. Józefa w Świętochłowicach-Zgodzie w sektorze G-18-13.
Ordery i odznaczenia
W dorobku Mieczysława Ceglarka znajdują się liczne odznaczenia i wyróżnienia, które świadczą o jego zasługach oraz zaangażowaniu na rzecz Polski i jej niepodległości.
- Krzyż Niepodległości, przyznany 15 kwietnia 1932,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 24 kwietnia 1946,
- Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 7 listopada 1929,
- Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi,
- Gwiazda Górnośląska.
Przypisy
- Teodozja Ceglarek, Mieczysław Ceglarek - Cmentarz parafii św. Józefa w Świętochłowicach-Zgodzie [online], InnyWymiarStron [dostęp 27.04.2022 r.]
- Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 16.04.2020 r.]
- Polski ruch drogistowski i jego historia – cz. 3 [online], histmag.org [dostęp 16.04.2020 r.] (pol.).
- Jedni nędzę i głód cierpią, drudzy na podwójnych posadach się tuczą „Echo Tygodnia” R.I, Nr 2, Katowice, 04.06.1933 r.
- Olbrzymi wiec w Wielkich Hajdukach „Polska Zachodnia” R.IV, Nr 330, Katowice, 02.12.1929 r.
- Wiadomości z bliższych i dalszych stron. Pogrzeb ś. p. Jadwigi Ceglarkowej „Górnoślązak” R.XIV, Nr 136, Katowice, 18.06.1920 r.
- M.P. z 1947 r. nr 1, poz. 1 „za zasługi położone przez powstańców śląskich, którzy jako uczestnicy walk z Niemcami na terenie całego Śląska przyczynili się w szczególnej mierze do przyłączenia ziem Śląskich do Polski”.
- M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- M.P. z 1929 r. nr 267, poz. 621 „za zasługi około przyłączenia Górnego Śląska do Państwa Polskiego”.
- od 1951 dzielnica Bytomia
- wtedy Królestwo Prus
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Władysław Filipiak (saper) | Helena Siekierska | Henryk Bibrowicz | Hanna Bińkowska | Martin Zander | Zygmunt Ratajczak | Michał Offierski | Brunon Materne | Wincenty Wierzejewski | Antoni Wroniecki (pilot) | Lutosław Stypczyński | Józef Balwiński | Stanisław Konieczny (1928–2000) | Alfons Radomski | Henryk Czapczyk | Wojciech Małecki (żołnierz) | Hipolit Jasiewicz | Marek Idziński | Czesław Łagoda | Stefan AndrzejewskiOceń: Mieczysław Ceglarek