Antoni Wroniecki (pilot)

---

Życiorys

W trakcie I wojny światowej Antoni Wroniecki był zaangażowany w lotnictwo niemieckie, służąc w Luftstreitkräfte. Jego los odmienił się 14 kwietnia 1918 roku, kiedy to, będąc członkiem eskadry myśliwskiej Jasta 64, zaryzykował i przeszedł na stronę wojsk francuskich. Niestety, podczas lądowania został zestrzelony przez amerykańskich pilotów Campbella oraz Wilsona. Po powrocie do zdrowia, podjął decyzję o zmianie nazwiska na Wróblewski i dołączył do nowo formowanego lotnictwa polskiego w Armii Polskiej we Francji, dowodzonej przez gen. Józefa Hallera.

Po powrocie w szeregi armii Hallera, pełnił obowiązki komendanta Wyższej Szkoły Pilotów w Ławicy koło Poznania. W czasach międzywojennych był związany z 3 pułkiem lotniczym, a od maja do listopada 1925 roku dowodził 31 eskadrą liniową. Na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych wziął na siebie odpowiedzialność jako dyrektor Towarzystwa Komunikacji Powietrznej Aero Spółka Akcyjna w Poznaniu. W dniu 1 listopada 1928 roku rozpoczął czteromiesięczny kurs przeznaczony dla dowódców eskadr, który odbył się w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Po roku 1934 jego kariera przeszła w stan spoczynku.

Warunki polityczne zmusiły go do działania w innych obszarach. 18 maja 1936 roku Wroniecki został zwerbowany przez kpt. art. Jana Chmarzyńskiego do służby wywiadowczej na terenie III Rzeszy, przyjmując kryptonim „Awron”. Dzięki doskonałej znajomości niemieckiego i francuskiego języka, objął stanowisko kierownika placówki wywiadowczej, znanej pod kryptonimem „Placyda”, w Referacie „Zachód” Oddziału II Sztabu Głównego. Od 1 października 1936 roku oficjalnie występował jako pracownik kontraktowy w Konsulacie Generalnym RP w Berlinie. Jego misja zakończyła się 30 kwietnia 1937 roku, gdy został odwołany na skutek poważnego wypadku samochodowego. Mimo krótkiego okresu działania, udało mu się nawiązać cenne kontakty, które przyniosły wymierne korzyści w zakresie informacji o niemieckim lotnictwie.

W czasie II wojny światowej Wroniecki służył w Polskich Siłach Powietrznych w Wielkiej Brytanii, gdzie otrzymał numer służbowy RAF P-0408. Zmarł 17 marca 1941 roku w Bazie PSP w Blackpool, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Layton w Blackpool.

Ordery i odznaczenia

Antoni Wroniecki, znany jako zasłużony pilot, był laureatem licznych nagród oraz odznaczeń, które uznawano w środowisku lotniczym. Poniżej znajdują się kluczowe odznaczenia, które otrzymał w trakcie swojej kariery:

• Medal Lotniczy,
• Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 10 listopada 1938 roku,
• Polowa Odznaka Pilota nr 36, nadana 11 listopada 1928 roku,
• Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”),
• Czechosłowacka Odznaka Pilota, nadana w 1929 roku,
• Rumuńska Odznaka Pilota, przyznana w 1929 roku.

---

Oceń: Antoni Wroniecki (pilot)

---