Ginekologiczno-Położniczy Szpital Kliniczny im. Heliodora Święcickiego to ważna instytucja medyczna, która działa w ramach Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Obiekt, który powstał dawniej jako Provinzial-Hebammen-Lehranstalt, miał na celu zaspokojenie rosnącego zapotrzebowania na usługi ginekologiczne oraz położnicze w regionie.
Szpital, usytuowany przy ul. Polnej 33 w Poznaniu, znajduje się w dzielnicy Jeżyce. Jego powstanie było odpowiedzią na wyzwania związane z niedoborem miejsc w starszym obiekcie przy ulicy Szkolnej, co niewątpliwie przyczyniło się do polepszenia jakości opieki zdrowotnej w tej dziedzinie.
Historia i architektura
„Szpital Kliniczny im. Heliodora Święcickiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, zaprojektowany przez Heinricha Grüdera, powstał na zakupionej w 1897 roku działce, która wówczas znajdowała się poza granicami Poznania. Zgodnie z opinią Marcina Libickiego, jego wygląd nie wyróżniał się szczególnym kunsztem. Jan Skuratowicz tłumaczy rustykalny styl budynku jego lokalizacją, leżącą na obrzeżach ówczesnej aglomeracji. Cała konstrukcja zbudowana była w latach 1900-1903 w formie prostokątnej, z nietynkowanej cegły i z trzema ryzalitami. Z kolei od ul. Bukowskiej powstała kaplica z kostnicą.
Pokoje dla pacjentów zaaranżowano w cichym dziedzińcu szpitalnym, natomiast gabinety lekarskie zlokalizowano od strony ulicy. W latach 1912-1913 wykonano rozbudowę obiektu, przeprowadzoną według projektu Fritza Teubnera. Nowa część cechowała się lekkim klasycyzmem, łącząc nagą cegłę z tynkiem, nawiązując tym samym do stylistyki architektury z XVIII wieku. Przed wybuchem I wojny światowej, w szpitalu dostępnych było 200 łóżek, co świadczyło o jego znaczeniu dla lokalnej społeczności.
W 1927 roku ogłoszono konkurs na kolejną rozbudowę szpitala, mając na uwadze rosnące potrzeby miasta. Do rywalizacji w przetargu przystąpili architekci: Marian Andrzejewski, Marian Antoni Pospieszalski, Adam Ballenstaedt, Stefan Cybichowski, Czesław Przybylski oraz Witold Minkiewicz. Laureatem konkursu został M. Pospieszalski, jednakże jego projekt nigdy nie został wdrożony z powodu kryzysu gospodarczego i późniejszych zawirowań wojennych.
W 1928 roku szpital stał się pionierem w Polsce, wprowadzając promieniolecznictwo nowotworów złośliwych w ginekologii, wprowadzając 50 mg radu do swojej oferty leczenia. Podczas niemieckiej okupacji na terenie placówki wzniesiono bunkier oraz dwa baraki. W 1945 roku, podczas wycofywania się niemieckich jednostek, szpital został podpalony przez esesmanów, ale ogień zdołano ugasić dzięki wysiłkom doktora Bogdana Kentzera.
W 1953 roku dobudowano izbę przyjęć oraz salę wykładową. Kolejne prace modernizacyjne miały miejsce w latach 1987-1999, kiedy to pod kierunkiem Piotra Namysła zrealizowano nowoczesny budynek diagnostyczno-zabiegowy oraz nową izbę przyjęć. To był czas narodzin postmodernizmu w Polsce, co owocowało dostosowaniem nowych obiektów do istniejącego zabytkowego kompleksu, poprzez wykorzystanie cegły oraz odlewów architektonicznych z betonu.
Patron
Od 1 lutego 2023 nowym patronem szpitala został Heliodor Święcicki, który żył w latach 1854-1923. Był to nie tylko ceniony lekarz ginekolog, ale także aktywny społecznik oraz filantrop. Wyróżniał się jako założyciel i pierwszy rektor Wszechnicy Piastowskiej, która od 1920 roku znana jest jako Uniwersytet Poznański.
Nauka
W ciągu swojej wieloletniej działalności, do roku 2010, wszyscy pracownicy instytucji opublikowali około 6,5 tysiąca prac naukowych. To imponujący wkład w rozwój wiedzy w dziedzinie medycyny.
W ramach podnoszenia kwalifikacji naukowych, 279 osób uzyskało stopień doktora, 52 osoby zdobyły habilitację, a 35 osób otrzymało tytuł profesora. Te osiągnięcia świadczą o wysokim poziomie kształcenia i nauki w placówce.
W przeciągu tego okresu, wydano około 100 podręczników oraz monografii, które nadal służą jako ważne źródła wiedzy dla studentów i specjalistów. Dodatkowo, osiem tytułów czasopism naukowych oraz periodyków podkreśla znaczenie publikacji naukowych w tej dziedzinie.
Placówka zorganizowała także 56 spotkań, w tym zjazdy, sympozja i konferencje, które miały znaczenie ogólnopolskie i międzynarodowe. Działania te przyczyniły się do wymiany wiedzy i doświadczeń wśród specjalistów.
Statystyka
W 2010 roku szpital zatrudniał 950 pracowników, w tym 152 lekarzy etatowych. Od momentu jego powstania, zarejestrowano 1.200.000 pacjentów (bez uwzględnienia noworodków), a także zrealizowano 400.000 porodów, co przekłada się na średnio około 6.000 porodów rocznie.
W zakresie operacji, placówka ta przeprowadza rocznie około 5100 zabiegów, w tym ginekologicznych, andrologicznych, położniczych oraz onkologicznych. W roku 2010 dysponowała 410 łóżkami, co zapewniało komfortowy dostęp do opieki medycznej dla pacjentek.
Dyrektorzy
Na przestrzeni lat Ginekologiczno-Położniczy Szpital Kliniczny im. Heliodora Święcickiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu miał wielu znaczących dyrektorów, którzy odegrali kluczowe role w jego rozwoju i funkcjonowaniu.
- Stanisław Łazarewicz (1919-1921),
- Bolesław Kowalski (1921-1945, z przerwą na okupację),
- Tadeusz Zwoliński (1946-1951),
- Ireneusz Roszkowski (1951-1955),
- Witold Michałkiewicz (1955-1982),
- Tadeusz Pisarski (1982-1986),
- Tomasz Opala (1986-2014),
- Maciej Sobkowski (2015-2021),
- Maciej Wilczak (od 2021).
Pozostałe obiekty w kategorii "Budynki wojskowe":
Hospicjum Palium | Przeciwatomowy Schron dla Władz Miasta Poznania | Strażnica pożarowa przy ul. Grunwaldzkiej w Poznaniu | Strażnica pożarowa przy ul. Masztalarskiej w Poznaniu | Szpital im. Franciszka Raszei w Poznaniu | Wojewódzki Sztab Wojskowy w Poznaniu | Areszt Śledczy w Poznaniu | Dom Żołnierza w Poznaniu | Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych Poznań | Schron przeciwlotniczy na Winogradach w Poznaniu | Budynek Landratury Poznań-Zachód | 31 Baza Lotnictwa Taktycznego | Odwach w Poznaniu | Dom oficerski przy ul. Szylinga w PoznaniuOceń: Ginekologiczno-Położniczy Szpital Kliniczny im. Heliodora Święcickiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu