Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu

---

Działalność

Galeria Miejska Arsenał, znana z bogatej historii, przez lata zmieniała swoje oblicze, przyjmując różne nazwy oraz lokalizacje w Poznaniu. Od 1997 roku funkcjonuje pod aktualną nazwą, a od 1962 roku jej siedziba znajduje się na terenie Starego Rynku w Poznaniu. Głównym celem działalności galerii jest prezentacja artystycznego środowiska Poznania poprzez organizację wystaw indywidualnych oraz salonów sztuki.

Oferta galerii obejmuje również wystawy o zasięgu ogólnopolskim oraz międzynarodowym. W Galerii Miejska Arsenał można podziwiać różnorodne formy sztuki, w tym malarstwo, grafikę, rzeźbę, rysunek, performans, a także sztukę wideo oraz widowiska offowe. Dzięki trzem dużym poziomom wystawienniczym, galeria jest w stanie zorganizować więcej niż 30 wystaw rocznie, co czyni ją jednym z ważniejszych ośrodków sztuki współczesnej w regionie.

Historia

Kalendarium

A oto niektóre kluczowe wydarzenia związane z historią Galerii Miejskiej Arsenał:

• 1946 – utworzenie Salonu Sztuk Plastycznych ZPAP przy al. Marcinkowskiego,
• 1949 – powstanie Delegatury Centralnego Biura Wystaw Artystycznych,
• 1957 – przeniesienie CBWA do budynku Odwachu, mieszczącego się na Starym Rynku,
• 1962 – przeprowadzka do nowo wzniesionego budynku „Arsenału”, który zyskał status Biura Wystaw Artystycznych oraz funkcję oficjalnej galerii miasta,
• 1997 – przemianowanie na Galerię Miejską Arsenał,
• 2009 – zamontowanie na zewnętrznej ścianie elektronicznego zegara, który odliczał czas do rozpoczęcia Euro 2012,
• 2014–2018 – siedziba poznańskiego fotoplastykonu.

Dyrekcja

W latach 1997–2014 na czołowej pozycji Galerii Miejskiej Arsenał stał historyk oraz krytyk sztuki Wojciech Makowiecki, który w roku 1998 otrzymał Nagrodę Artystyczną Miasta Poznania za swoje znaczące działania, dzięki którym Poznań uzyskał status stolicy polskiej fotografii. Wicedyrektorką w tym czasie była Zofia Starikiewicz.

Kolejnymi dyrektorami w latach 2014–2017 byli Piotr Bernatowicz, a funkcję wicedyrektora sprawowali Georgi Gruew oraz Krystyna Różańska-Gorgolewska. Od 2017 roku, dyrekcję sprawuje Marek Wasilewski, a do 2023 roku jego zastępczynią była Zofia Nierodzińska.

Architektura

Budowla o nowoczesnym charakterze, która pełni funkcję wystawową, znajduje się w obrębie bloku śródrynkowego, przy ulicy Jana Baptysty Quadro. Odbudowa bloku śródrynkowego poznańskiego Starego Rynku przeprowadzona po II wojnie światowej była tematem licznych dyskusji oraz analiz. Z uwagi na brak odpowiednich materiałów ikonograficznych dotyczących sukiennic poznańskich, obszar ten stał się miejscem różnorodnych eksperymentów architektonicznych.

W 1954 roku zorganizowano konkurs, którego celem była zabudowa terenów po dawnych sukiennicach. Do rywalizacji zaproszono pięć zespołów architektonicznych, w tym cztery z Poznania oraz jeden z Warszawy, których kierunkami byli:

• Jan Cieśliński,
• Aleksander Holas,
• Stanisław Pogórski,
• Zbigniew Zieliński,
• Mieczysław Kuzma (Warszawa).

Ostatecznie wyróżniono dwa zespoły: Cieślińskiego i Zielińskiego, które później współpracowały nad realizacją zadania. Część Arsenału została odbudowana w nowoczesnym stylu, nawiązując do planowanych trójkątnych szczytów. Pozostałe obiekty, w tym sukiennice, zostały zaprojektowane jako nowoczesne pawilony, które oparto na autentycznych fundamentach.

Autorami projekta byli: Jan Cieśliński, Zygmunt Lutomski oraz Regina Pawulanka. Podczas pierwotnego planowania, Arsenał miał pełnić funkcję sklepu oraz serwisu RTV, a sukiennice były przeznaczone dla Cepelii. Finalnie, po otwarciu w 1962 roku, w pierwszym budynku z siedzibę znalazło Biuro Wystaw Artystycznych, natomiast w drugim zlokalizowano Wielkopolskie Muzeum Wojskowe.

Zabudowa bloku śródrynkowego w nowoczesnym stylu pozostaje jedną z najbardziej kontrowersyjnych realizacji architektonicznych w powojennym Poznaniu, nieustannie wywołując mieszane reakcje zarówno krytyków, jak i zwolenników architektury XX wieku.

---

Oceń: Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu

---