Plac Adama Asnyka w Poznaniu

---

Historia

Plac Adama Asnyka w Poznaniu, założony w 1910 roku, miał na celu stworzenie przestrzeni wypoczynkowej oraz rekreacyjnej dla okolicznych mieszkańców.

Ten piękny obszar został zaprojektowany w kontekście szybko rozwijających się Jeżyc, gdzie większość działek była zabudowywana do 1918 roku.

Położenie i architektura

Plac charakteryzuje się doskonałym położeniem, o ile znajduje się stycznie do ulic Słowackiego i Asnyka. Jego dłuższy bok umiejscowiony jest w kierunku północ-południe, co nadaje mu szczególny układ. Otaczające plac pierzeje są zwarty i jednorodne, a ich zabudowa składa się głównie z kamienic pochodzących z początku XX wieku.

Jednym z najciekawszych obiektów w tej okolicy jest wyjątkowa kamienica z 1936 roku, która została wzniesiona przez architekta Józefa Jarysza. Jej plan przypomina rozwartą literę L, a ścięcie narożnika południowo-wschodniego podkreśla atrakcyjność przestrzeni, tworząc przyjemne, zamknięte wnętrze miejskie. Bryła budynku, z jej modernistycznymi elementami, przyciąga uwagę dzięki ekspresyjnej grze płaszczyzn oraz kontrastom światłocieniowym.

Warto dodać, że plac daje wrażenie intymności, a w jego obrębie znajduje się także plac zabaw dla dzieci, co czyni to miejsce idealnym do spędzania czasu z rodziną.

Na placu, od strony ul. Słowackiego, można również dostrzec głaz pamiątkowy poświęcony Janowi i Weronice z Jeskich Kosickim — darczyńcom prywatnego ogrodu, który został przekształcony w przestrzeń miejską, dając początek powstaniu placu. Ten głaz, postawiony z inicjatywy lokalnych mieszkańców Jeżyc, został odsłonięty w 2012 roku. Na dołączonej tablicy znajduje się cytat zAdama Asnyka: Dla serc szlachetnych największą rozkoszą, gdy drugim radość przynoszą.

---

Oceń: Plac Adama Asnyka w Poznaniu

---