Ulica Ślusarska to niewielka, aczkolwiek pełna uroku ulica w samym sercu Poznania. Zlokalizowana na Starym Mieście, stanowi część urokliwego osiedla Stare Miasto. Ta malownicza droga swój bieg rozpoczyna przy Placu Kolegiackim, który jest jednym z ważnych punktów turystycznych miasta.
Podczas swej wędrówki, ulica Ślusarska przecina inne kluczowe odcinki, takie jak Wodna oraz Woźna. To właśnie te połączenia ułatwiają podróżowanie po sercu Poznania oraz odkrywanie jego licznych atrakcji.
Trasa ulicy kończy się na skrzyżowaniu z Wielką, tworząc tym samym interesujący szlak spacerowy dla mieszkańców oraz turystów. Poznań z pewnością oferuje wiele do odkrycia, a ulica Ślusarska jest doskonałym przykładem na to, jak historia i nowoczesność mogą współistnieć w harmonijny sposób.
Historia
To ulica, której nazwa wywodzi się od rzemieślników, ślusarzy, którzy niegdyś zamieszkiwali jej okolice. Według dzieł historyka Artura Kronthala, zabudowa tej ważnej arterii została niemal całkowicie zniszczona w pożarze, który nawiedził miasto w roku 1803. Z tego tragicznego wydarzenia jedynie dom oznaczony numerem piątym przetrwał do naszych czasów, co upamiętnia umieszczony na jego elewacji obraz Matki Bożej.
Warto również zauważyć, że kolejny cios w architekturę ulicy zadały wstrząsy związane z bitwą o Poznań w 1945 roku. W wyniku tych zdarzeń, obecna zabudowa jest w dużej mierze powojenną rekonstrukcją. Fragmenty przedwojennej architektury zdołały przetrwać jedynie w miejscach między ulicą Wielką a Placem Kolegiackim, szczególnie zauważalnymi po stronie wschodniej.
Legenda
W trakcie dramatycznych wydarzeń związanych z wielkim pożarem w 1803 roku, który zniszczył wiele budynków, ulica Ślusarska również ucierpiała. Wśród zniszczonych nieruchomości znalazły się także te znajdujące się przy tej ulicy. Z całego zamieszania przetrwał jedynie jeden dom, znany pod numerem 5.
Właściciele tego budynku zawdzięczali swoje ocalenie gorliwej modlitwie, która, według lokalnej legendy, przyciągnęła obfity deszcz. W związku z tym, aby wyrazić swoją wdzięczność za ocalenie, rodzina postanowiła umieścić na fasadzie swojego domu czerwoną latarnię. Jej następni właściciele mieli obowiązek, by dniem i nocą palić w niej światło, co stało się symbolem nadziei i pamięci o tym niezwykłym wydarzeniu.
Przypisy
- Jacek Y. Łuczak: Spacerownik Poznański. Warszawa: Agora, 2010 r., s. 46.
- Zbigniew Zakrzewski, Ulicami mojego Poznania. Część II, Wydawnictwo Kwartet, Poznań, 2006 r., s. 91.
Pozostałe obiekty w kategorii "Ulice i place":
Ulica św. Leonarda w Poznaniu | Ulica Świętego Czesława w Poznaniu | Ulica Święty Marcin w Poznaniu | Ulica Towarowa w Poznaniu | Zawady (Poznań) | Ulica Wenecjańska w Poznaniu | Plac Adama Asnyka w Poznaniu | Ulica Władysława Reymonta w Poznaniu | Ulica Władysława Sikorskiego w Poznaniu | Rondo Obornickie w Poznaniu | Ulica Szkolna w Poznaniu | Plac św. Marka w Poznaniu | Ulica Solna w Poznaniu | Ulica Sieroca w Poznaniu | Ulica Różany Targ w Poznaniu | Ulica Podgórna w Poznaniu | Ulica Ostrowska w Poznaniu | Ulica Marcelego Mottego w Poznaniu | Ulica Kącik w Poznaniu | Ulica Kanałowa w PoznaniuOceń: Ulica Ślusarska w Poznaniu