Ulica Szkolna to interesująca arteria znajdująca się w Poznaniu, która ma swoje miejsce na Starym Mieście. Ulica ta rozciąga się na osiedlu Stare Miasto i prowadzi od Starego Rynku w kierunku południowym.
W historii tego miejsca możemy dostrzec różnorodne nazwy, które nadał mu czas. W średniowieczu była znana jako Psia, a także Wrocławska Psia oraz Panieńska. W okresie przedwojennym nosiła nazwę Schulstrasse, którą zmieniono w 1919 roku na Szkolną. Kolejne zmiany miały miejsce w latach 1939-1945, kiedy to znów przywrócono nazwę Schulstrasse, by po wojnie, od 1945 roku, na stałe zostać przy określeniu Szkolna.
Historia
Ulica, której historia sięga czasów lokacji Poznania w 1253 roku, została zaplanowana w taki sposób, że jej krawędź wychodziła z południowo-zachodniego rogu Starego Rynku. W średniowieczu kończyła się ona w sposób ślepy, zatrzymując się na murze miejskim. Już w XV wieku ulica ta była w pełni zabudowana po obu stronach, a tylko jeden z domów był murowany. Wśród mieszkańców dominowali rzeźnicy oraz piwowarzy, a także funkcjonowała tu mennica królewska, która znacząco przyczyniła się do rozwoju sztuki medalierskiej oraz grawerstwa w Poznaniu.
W połowie XVII wieku żona króla Jana Kazimierza, Ludwika Maria Gonzaga, przeznaczyła istotne fundusze na budowę klasztoru karmelitanek bosych przy tej ulicy. Wzniesienie to zrealizowano na rogu ulicy Koziej w 1667 roku. Uczelnia, która działała w ramach klasztoru, była przyczyną nadania ulicy obecnej nazwy w 1825 roku.
Około dwóch stuleci później budynek klasztoru przekształcono w prowizoryczny szpital. Z uwagi na rosnące potrzeby w 1875 roku znacząco go rozbudowano na podstawie planów Cäsara Stenzela. W początkach XX wieku szpital został ponownie poszerzony, a jego nowy projekt stworzył Heinrich Grüder, który wprowadził bogato zdobione neogotyckie elewacje. Niestety, wiele z tych detali zostało całkowicie zatarte w procesie powojennej odbudowy.
W tym samym okresie powstał również dom handlowy Deierling-Morgenstern, którego autorem był najprawdopodobniej Friedrich Pfannschmidt, budowany w 1906 roku. W kamienicy pod numerem jedenastym mieszkał społecznik Celestyn Rydlewski, który został rozstrzelany przez Niemców w 1940 roku. Na rogu Starego Rynku istniał również okazały dom handlowy Kajetana Ignatowicza, przed którym przed II wojną światową umieszczono, prawdopodobnie, pierwszą w Poznaniu barierę odgradzającą chodnik od jezdni.
Przypisy
- Poznań – przewodnik po zabytkach i historii, JanuszJ. Pazder (oprac.), JerzyJ. Borwiński, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, s. 106, ISBN 83-87847-92-5.
- Zbigniew Zakrzewski, Ulicami mojego Poznania. Część 2, Kwartet, Poznań, 2006, s. 123-124, ISBN 83-60069-25-5.
- a b c MarcinM. Libicki MarcinM., Poznań – przewodnik, PiotrP. Libicki (ilustr.), Poznań: Wyd. „Gazeta Handlowa”, 1997, s. 269, ISBN 83-902028-4-0.
Pozostałe obiekty w kategorii "Ulice i place":
Ulica Ślusarska w Poznaniu | Ulica św. Leonarda w Poznaniu | Ulica Świętego Czesława w Poznaniu | Ulica Święty Marcin w Poznaniu | Ulica Towarowa w Poznaniu | Zawady (Poznań) | Ulica Wenecjańska w Poznaniu | Plac Adama Asnyka w Poznaniu | Ulica Władysława Reymonta w Poznaniu | Ulica Władysława Sikorskiego w Poznaniu | Plac św. Marka w Poznaniu | Ulica Solna w Poznaniu | Ulica Sieroca w Poznaniu | Ulica Różany Targ w Poznaniu | Ulica Podgórna w Poznaniu | Ulica Ostrowska w Poznaniu | Ulica Marcelego Mottego w Poznaniu | Ulica Kącik w Poznaniu | Ulica Kanałowa w Poznaniu | Czartoria (Poznań)Oceń: Ulica Szkolna w Poznaniu