Ulica Łąkowa w Poznaniu

---

Historia

Wszystko zaczęło się od nazwa ulicy, która ma swoje korzenie w pierwotnym układzie terenu. Ulica Łąkowa zlokalizowana jest w rejonie, gdzie w przeszłości rozciągały się łąki karmelitańskie. Te malownicze tereny znajdowały się wzdłuż zasypanej w końcu XIX wieku (w latach 1888-1896) Strugi Karmelickiej, znanej również jako Kamionka.

Łąki te były własnością karmelitów trzewiczkowych, którzy byli związani z pobliskim kościołem Bożego Ciała, usytuowanym przy ulicy Strzeleckiej oraz Krakowskiej. Z biegiem czasu tereny te zostały zabudowane, co przyczyniło się do ich urbanizacji.

W tym okresie częściowo zajęta została przestrzeń przez pierwszą fabrykę Hipolita Cegielskiego, której budynki usytuowane były przy ul. Strzeleckiej. Dodatkowo, w rejonie ulicy powstało Sanatorium Marii Elizabeth, które jest znane obecnie jako szpital Przemienienia Pańskiego.

Architektura

Na przestrzeni lat, znaczący rozwój architektoniczny ulicy nastąpił na przełomie XIX i XX wieku. W tej okolicy zarejestrowane są różne zabytki, które przyciągają uwagę miłośników historii oraz architektury.

Wśród najważniejszych obiektów znajdują się:

• neogotycki budynek nr 2/4 z 1896 roku, w którym znajduje się figura Matki Bożej, Dom Prowincjalny Zgromadzenia Sióstr św. Elżbiety oraz dawny Szpital Przemienienia Pańskiego,
• kamienica nr 7 z okresu około 1910-1915,
• kamienica nr 9 z około 1913 roku,
• kamienica nr 10/11 z około 1900 roku,
• kamienica nr 12 z około 1900 roku,
• kamienica nr 13 z czwartej ćwierci XIX wieku,
• kamienica nr 14 z czwartej ćwierci XIX wieku,
• secesyjna kamienica nr 15 z około 1906 roku, zaprojektowana przez Oskara Hoffmanna dla kupca Jana Murkowskiego, charakteryzująca się bogato zdobioną elewacją, loggią, szczytem oraz wicią roślinną i kobiecą maską,
• kamienica nr 16 z około 1905 roku,
• kamienica nr 17 z lat 70. i 80. XIX wieku,
• kamienica nr 18/18a z lat 90. XIX wieku,
• kamienica nr 19 z lat 90. XIX wieku,
• kamienica nr 20 z lat 1897-1898, zaprojektowana przez Hugo Kindlera,
• kamienica nr 21 z lat 70. XIX wieku,
• kamienica nr 25 z około 1910 roku.

Warto również zwrócić uwagę na tylnią elewację Zespołu Szkół Budownictwa nr 1, która została utworzona w 1891 roku jako Szkoła Budownictwa. Początkowo placówka ta funkcjonowała przy ulicy Wrocławskiej. Gmach, zbudowany z czerwonej cegły i nieotynkowany, przeszedł nadbudowę po II wojnie światowej, co niestety wpłynęło na harmonię jego bryły.

---

Oceń: Ulica Łąkowa w Poznaniu

---