Ulica Berwińskiego jest krótką, aczkolwiek bardzo ruchliwą trasą, znajdującą się na obszarze Łazarzu w Poznaniu. Stanowi część jednostki pomocniczej Osiedle Św. Łazarz. Ulica biegnie w kierunku wschód-zachód, łącząc ulicę Głogowską z ul. Matejki. W przeszłości w tym rejonie płynął strumień, który kierował się w stronę Wildy. Jej wschodnie przedłużenie to ulica Kanałowa, zaś w kierunku zachodnim prowadzi do placu oraz ulicy Wyspiańskiego.
Ulica została wytyczona około 1900 roku i pierwotnie nosiła niemiecką nazwę Barthstrasse. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1919 roku, nadano jej imię Ryszarda Berwińskiego. Z pewnością atrakcją tej lokalizacji jest północna pierzeja ulicy, której częścią jest Park Wilsona, oddzielony od ulicy przez betonową, ażurową balustradę. Projekt tej balustrady, jak i znajdującego się tam do dzisiaj szaletu podziemnego, opracował Władysław Czarnecki w latach 20. XX wieku.
Wzdłuż południowej strony ulicy znajdują się zróżnicowane budynki. Nr 1 to boczne skrzydło kamienicy, która powstała przy ul. Głogowskiej, zaprojektowanej w latach 1927–1928 przez Władysława Czarneckiego. Ciekawym elementem jest wielkie prostokątne okno w połaci dachowej, które przed 1939 rokiem była atelier rzeźbiarza Ludwika Pugeta. Po zakończeniu II wojny światowej długo na dachu znajdował się neon zachęcający do wizyt w pobliskiej Palmiarni.
Pod adresem nr 2/4 znajduje się olbrzymi, trzypiętrowy budynek Szkoły Podstawowej nr 26, noszącej imię Ryszarda Berwińskiego. Budynek został wybudowany w latach 1903-1905 według projektu Heinricha Grüdera jako Szkoła Średnia (niem. Mittelschule), a następnie przekształcony w Szkołę Wydziałową. Obiekt jest w stylu niemieckiego neorenesansu, a jego elewacje pokryto żółtą cegłą. W szczycie ryzalitu centralnego umieszczono zegar, a uwagę przyciągają starannie wykonane portale z czerwonego piaskowca. W budynku mieści się również schronisko młodzieżowe.
Budynek nr 5 to elegancka willa powstała w 1908 roku, prawdopodobnie zaprojektowana przez Paula Genge, zbudowana dla prawnika Paula Ueckera. Jej ozdobna neoklasycystyczna dekoracja sztukatorska, zawierająca kopie antycznych reliefów, przyciąga wzrok. W okresie międzywojennym willa była własnością znanego fabrykanta wódek i likierów, Artura Gaede, a później mieścił się tutaj konsulat francuski. W czasie okupacji obiekt stał się rezydencją niemieckiego gauleitera Arthura Greisera. Po wojnie willa została siedzibą poznańskiej rozgłośni Polskiego Radia – obecnie Radio Poznań.
Pozostałe obiekty w kategorii "Ulice i place":
Ulica Składowa w Poznaniu | Ulica Stanisława Karwowskiego w Poznaniu | Ulica Stanisława Taczaka w Poznaniu | Ulica Stawna w Poznaniu | Ulica Szewska w Poznaniu | Ulica Strzelecka w Poznaniu | Ulica Wroniecka w Poznaniu | Ulica Świętego Jacka w Poznaniu | Ulica Świętosławska w Poznaniu | Ulica Tadeusza Kościuszki w Poznaniu | Ulica Rynkowa w Poznaniu | Ulica Prymasa Augusta Hlonda w Poznaniu | Ulica Ostrówek w Poznaniu | Ulica Ogrodowa w Poznaniu | Ulica Obornicka w Poznaniu | Ulica Mostowa w Poznaniu | Ulica Młyńska w Poznaniu | Ulica Masztalarska w Poznaniu | Ulica Małopolska w Poznaniu | Ulica Łąkowa w PoznaniuOceń: Ulica Ryszarda Berwińskiego w Poznaniu