Ulica Juliusza Kossaka w Poznaniu

Ta ulica została nazwana na cześć malarza Juliusza Kossaka. Jej wytyczenie miało miejsce w 1903 roku na obszarze znanym jako (niem.) Johow-Gelände, które stanowiło nowe tereny pod zabudowę mieszkaniową. Te tereny dzielnie rozwijały się z inicjatywy architekta Maxa Johowa, który zainwestował w obszar biegnący wzdłuż ul. Matejki. Co ciekawe, do 1919 roku ulica Kossaka nosiła niemiecką nazwę Siemensstrasse (ul. Siemensa), a w czasie drugiej wojny światowej była znana jako (niem.) Schlütterstrasse.

Zanim wybuchła I wojna światowa, udało się zrealizować zaledwie dwu kamienice. Jedna z nich, zmodernizowany gmach z narożnym wykuszem, została wybudowana przez Wilhelm Mosenthin, przyległa do ul. Wyspiańskiego, natomiast druga, kamienica na rogu ul. Siemiradzkiego (obecnie nr 9), zyskała szczególne znaczenie. W 1928 roku stała się własnością Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego, które działało w imieniu Polskiego Zboru Ewangelicko-Augsburskiego, posiadającego wówczas jeszcze ograniczoną osobowość prawną. W tej kamienicy mieściła się sala oraz biuro parafialne, a także mieszkanie proboszcza - ks. Gustawa Manitiusa.

Warto podkreślić, że owa kamienica pełniła te same funkcje po II wojnie światowej aż do momentu uzyskania przez parafię w 2004 roku własnego lokum przy kościele Łaski Bożej, zlokalizowanym przy ul. Obozowej. Wśród mieszkańców ul. Kossaka byli m.in. księża: Karol Świtalski, Włodzimierz Missol, Jan Walter oraz Tadeusz Raszyk. Co więcej, zamieszkiwał tu również znany historyk gospodarki, Jan Rutkowski.

W dniu 20 marca 1945 roku, w kamienicy przy ul. Kossaka 9, powstał komitet organizacyjny poznańskiego oddziału Związku Zawodowego Literatów, na którym zagościli tacy pisarze jak: Tadeusz Kraszewski, Wanda Brzeska oraz Czesław Kubalik.

Ponadto, należy zauważyć, że większość zabudowy po stronie zachodniej ul. Kossaka pochodzi z lat 30. XX wieku, z kolei domy nr 4–10 oraz 14–22 usytuowane po stronie wschodniej zostały zbudowane w czasach okupacji niemieckiej, w okresie II wojny światowej, i były przeznaczone dla rodzin wojskowych.