Ulica Świętego Jacka w Poznaniu

---

Historia i charakter

Wg Włodzimierza Łęckiego oraz Piotra Maluśkiewicza, Ulica Świętego Jacka jest jedną z najkrótszych ulic Poznania. Jej długość wynosi poniżej 50 metrów, co czyni ją niewielką, ale ważną częścią miejskiego układu. Również według Zarządu Dróg Miejskich, długość tej ulicy wynosi 40 metrów. W okolicy znajdują się inne krótkie ulice, takie jak Cybińska, która mierzy 30 m oraz ulica Kącik, która ma zaledwie 22 metry.

Wzdłuż ulicy wznoszą się stare, historyczne kamienice, a od strony południowej znajduje się nowa zabudowa z początku XXI wieku. Ulica pokryta jest brukiem, a po obu stronach biegną niewielkie rynsztoki, co sprawia, że jest jedną z nielicznych ulic w Poznaniu, na której zachowały się kamienne rynsztoki. Dawniej ulica ta miała dłuższy przebieg, lecz w wyniku prac budowlanych związanych z budową dwupasmowej drogi ekspresowej (znanej obecnie jako Trasa Chwaliszewska, a złożona z ul. Kardynała Stefana Wyszyńskiego) została skrócona, tracąc swoją południową część.

Początkowo ulicy patronował św. Piotr, który był duchowym opiekunem pobliskiej katedry. W trakcie zaborów ulica została przemianowana na Świętojańską (Johannisgasse). Po przyłączeniu osady Komandoria do Poznania w 1925 roku, gdzie także znajdowała się ulica o nazwie Świętojańska, zmieniono znowu patronat tej śródeckiej ulicy, nadając jej obecne imię – patrona, którym jest św. Jacek.

---

Oceń: Ulica Świętego Jacka w Poznaniu

---