Jerzy Rychłowski

---

Życiorys

Jerzy Rychłowski urodził się w rodzinie Zygmunta Rychłowskiego herbu Nałęcz oraz Michaliny z Modlibowskich herbu Dryja. W 1916 roku, po zakończeniu nauki w Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu, rozpoczął służbę w Cesarskiej Marynarce Wojennej (Kaiserliche Marine). W trakcie odbywania kursu dla obserwatorów, zdobył umiejętności, które pozwoliły mu na pełnienie funkcji dowódcy eskadry dalekiego rozpoznania w lotnictwie morskim (Marinefliegerkräfte). Swoją służbę zakończył w listopadzie 1918 roku, w okresie rewolucji niemieckiej.

W 1918 roku wszedł w szeregi Wojska Polskiego, gdzie rozpoczął pracę jako referent w Sekcji Marynarki Ministerstwa Spraw Wojskowych. W niedługim czasie, od czerwca 1919 roku do marca następnego roku, pełnił funkcję oficera ordynansowego Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego. W międzyczasie, odbył również szkolenie w Francuskiej Szkole Pilotów w Warszawie. 30 stycznia 1920 roku, z dniem 1 kwietnia uzyskał stopień kapitana, zajmując 14. lokatę w korpusie morskim.

Wiosną 1920 roku objął dowództwo nad ORP „Pomorzanin”, który był pierwszym okrętem polskiej Marynarki Wojennej. W sierpniu 1920 roku, podczas trudnych chwil w wojnie z bolszewikami, działał jako oficer operacyjny sztabu Grupy „Zegrze”, gdzie pracował pod kierownictwem Karola Korytowskiego. W październiku tego samego roku przejął dowództwo dywizjonu monitorów rzecznych w Toruniu, a od lutego 1921 roku, został starszym oficerem na ORP „Komendant Piłsudski”, którego dowódcą był wcześniej wspomniany Korytowski. Od marca 1921 roku do listopada 1922 roku pełnił funkcję referenta w Departamencie Spraw Morskich Ministerstwa Spraw Wojskowych i w Biurze Ścisłej Rady Wojennej w Warszawie.

Na koniec listopada 1922 roku, został przydzielony do szeregów korpusu oficerów aeronautyki, gdzie trafił do 1 pułku lotniczego w Warszawie, obejmując dowództwo dywizjonu ćwiczebnego. W niedługim czasie został przeniesiony do Szkoły Pilotów w Bydgoszczy, a potem do Wyższej Szkoły Pilotów w Grudziądzu. W kwietniu 1923 roku uzyskał dyplom pilota, po czym powrócił do wspomnianego pułku, gdzie objął stanowisko oficera taktycznego. Od 1 listopada 1924 roku, był słuchaczem Kursu Normalnego w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie.

1 grudnia 1924 roku awansował na majora, uzyskując 31. lokatę w korpusie oficerów aeronautycznych. Po ukończeniu kursu i zdobyciu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, w dniu 11 października 1926 roku został przydzielony do Oficerskiej Szkoły Lotniczej, która w 1927 roku przeniosła się do Dęblina, na stanowisko dyrektora nauk. Komendantem tej placówki, która w roku 1928 zmieniła nazwę na Szkołę Podchorążych Lotnictwa, był pułkownik Roman Florer.

W kwietniu 1929 roku, Rychłowski został wyznaczony na zastępcę dowódcy 3 pułku lotniczego w Poznaniu-Ławicy, jednak nigdy nie objął tego stanowiska. Tragicznie zginął 25 kwietnia 1929 roku w wypadku lotniczym, razem z kapitanem Stanisławem Wojciechem Pawłowskim. Obaj lotnicy wzięli udział w locie z Dęblina, który odbył się podczas burzy śnieżnej. W trakcie lotu stracili orientację i byli zmuszeni do lądowania. Niestety, podczas tego manewru samolot uległ przewróceniu i stoczył się z brzegu do Wisły. Zgodnie z relacjami autorów Ku Czci Poległych Lotników, zdarzenie miało miejsce w pobliżu Miechowic, wówczas w powiecie gostynińskim.

Ordery i odznaczenia

Jerzy Rychłowski, znany ze swojej wyjątkowej kariery, został uhonorowany różnymi medalami i odznaczeniami, co świadczy o jego zasługach i osiągnięciach. Wśród tych wyróżnień można wymienić:

• złoty Krzyż Zasługi,
• srebrny Krzyż Zasługi (przyznany 16 marca 1928),
• krzyż oficerski Orderu Orła Białego (1929, przyznany przez Jugosławię),
• odznakę pilota (1928, przyznana w Włoszech).

---

Oceń: Jerzy Rychłowski

---