Bożena Raszeja-Wanic

---

Życiorys

Bożena Raszeja-Wanic była córką Stanisławy Deniszczuk oraz Franciszka Raszei (1896–1942). W trudnych czasach okupacji nazistowskiej ukończyła w Warszawie szkołę średnią w trybie tajnego nauczania. Niestety, w tym okresie doświadczyła straty ojca, znanego ortopedy, który został brutalnie zamordowany w getcie.

Raszeja-Wanic brała udział w Powstaniu warszawskim, a po wojnie zdała maturę w 1945 roku w liceum im. gen. Zamoyskiej. W 1954 roku ukończyła studia na Akademii Medycznej w Poznaniu, która wcześniej funkcjonowała jako Wydział Lekarski Uniwersytetu Poznańskiego. Jej związek z uczelnią rozpoczął się już w czasie studiów, kiedy to pracowała jako wolontariusz w Zakładzie Anatomii Prawidłowej, a potem jako młodszy asystent w Zakładzie Histologii i Embriologii.

W 1959 roku uzyskała doktorat, a dziesięć lat później habilitowała się. Od 1978 roku pełniła funkcję profesora nadzwyczajnego, zaś w 1992 roku otrzymała tytuł profesora zwyczajnego. Od 1970 roku kierowała Kliniką Chorób Wewnętrznych Instytutu Chorób Wewnętrznych Szpitala Przemienienia Pańskiego, powiązanego z Uniwersytetem Medycznym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. W latach 1985-1997 była kierownikiem Kliniki Nadciśnienia Tętniczego Instytutu Kardiologii.

Dorobek naukowy Bożeny Raszei-Wanic składa się z około 200 publikacji. Wśród jej ważnych osiągnięć naukowych warto wyróżnić prace wykonane w Zakładzie Histologii, gdzie jej osiągnięciem było opanowanie hodowli tkanek poza ustrojem. W 1962 roku odbyła staże naukowe w Brnie i Genewie w klinice metabolicznej, co zainspirowało ją do późniejszych badań nad kamicą nerkową.

W latach 1969-1972 stała na czele poznańskiego oddziału Towarzystwa Reumatologicznego. Była przewodniczącą Oddziału Poznańskiego Towarzystwa Internistów Polskich w latach 1974-1983 oraz członkiem honorowym Zarządu Głównego TIP w latach 1986-1989. Również aktywnie uczestniczyła w działalności komisji nefrologicznej Wydziału VI Polskiej Akademii Nauk. Przez 25 lat pełniła funkcję konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie chorób wewnętrznych w województwie zielonogórskim.

Główny obszar jej zainteresowań obejmował badania nad metabolicznymi aspektami kamicy nerkowej, a także omawiał zaburzenia wapniowo-fosforanowo-magnezowe w kontekście chorób nerek, farmakodynamikę leków diuretycznych i antyarytmicznych w niewydolności nerek oraz problematykę wtórnej nadczynności przytarczyc, opierając się m.in. na morfologicznej ocenie zmian kostnych.

Odznaczenia

Bożena Raszeja-Wanic, osoba o niezwykłych osiągnięciach, w swojej karierze zdobyła wiele prestiżowych odznaczeń, które podkreślają jej wkład w rozwój edukacji oraz działalności społecznej. Wśród najważniejszych wyróżnień, które otrzymała, znajdują się:

• krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• odznaka Zasłużony Nauczyciel PRL,
• odznaka Honorowa Miasta Poznania,
• złoty Krzyż Zasługi,
• medal 40-lecia Polski Ludowej.

---

Oceń: Bożena Raszeja-Wanic

---