Tomasz Cieszyński był wybitnym przedstawicielem polskiej medycyny, którego życie i praca miały znaczący wpływ na rozwój chirurgii w naszym kraju.
Urodził się 6 listopada 1920 roku w Poznaniu, a swoją karierę związana z medycyną zainaugurował w czasach, kiedy Polska stawiała czoła wielu wyzwaniom.
Profesor Cieszyński zmarł 18 grudnia 2010 roku w Obornikach Śląskich, pozostawiając po sobie ważne ślady w dziedzinie chirurgii oraz jako syn znanego profesora Antoniego Cieszyńskiego, kontynuował rodzinną tradycję w służbie medycynie.
Droga życiowa
W latach 1938-1941 Tomasz Cieszyński studiował medycynę na Wydziale Lekarskim, a następnie w trudnym okresie 1941-1944 kontynuował naukę na tajnym Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Jego dalsza edukacja miała miejsce na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie w 1945 roku uzyskał upragniony dyplom lekarza. Rok 1952 przyniósł mu zakończenie studiów z zakresu chemii na Uniwersytecie Wrocławskim.
W latach 1939 oraz 1941-1944 pełnił rolę laboranta oraz „karmiciela wszy” w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami, pod okiem profesora Rudolfa Weigla. To właśnie w tym samym czasie, podczas mrożącego krew w żyłach wydarzenia, które miało miejsce w nocy z 3-go na 4-go lipca 1941 roku we Lwowie, miał szansę uniknąć aresztowania oraz tragicznej śmierci. Dzięki przytomności umysłu jego matki, która w kluczowym momencie przedstawiła go jako 17-latka, mógł przeżyć.
Po wojnie, Cieszyński spędził wiele lat w II Klinice Chirurgii Akademii Medycznej we Wrocławiu, gdzie rozwijał swoje umiejętności oraz wiedzę w dziedzinie medycyny. Jego kariera medyczna stanowi znaczący rozdział w historii polskiej medycyny, w której długoletnia praca i zaangażowanie przyczyniły się do postępu w tej dziedzinie.
Dokonania naukowe
Tomasz Cieszyński to wybitny naukowiec, który pozostawił po sobie ogromny dorobek. Był autorem ponad 200 artykułów oraz prac naukowych, w tym 14 patentów.
W 1956 roku zrealizował przełomowe osiągnięcie, konstruując oraz opatentowując pierwszą w historii intrakardialną echosondę. Dzięki niej przeprowadził pionierskie badania ultrasonograficzne na bezpańskich psach, a wyniki tych badań ukazały się w publikacji w 1960 roku.
W 1964 roku opracował innowacyjną metodę leczenia stawów rzekomych i zapaleń kości, która opierała się na zastosowaniu odpowiedniej polaryzacji elektrycznej. Kolejnym osiągnięciem było stworzenie metody, która pozwalała na wyrównywanie asymetrii kończyn dolnych u dzieci, wykorzystując działanie pola elektrycznego.
W 1966 roku Cieszyński opisał objaw opukowy podrażnienia otrzewnej, co stanowiło istotne wzbogacenie wiedzy w tej dziedzinie medycyny.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Kazimierz Jankowski (lekarz) | Jerzy Alkiewicz | Kazimierz Hołoga | Tomasz Grottel | Wanda Błeńska | Mieczysław Wojtkowiak | Krzysztof Dzikowski (lekarz) | Olech Szczepski | Andrzej Franciszek Ksawery Dybek | Krzysztof Jerzy Filipiak | Krzysztof Słowiński (lekarz) | Zdzisław Mierzyński | Zbigniew Bartkowiak | Jacek Wysocki (pediatra) | Bożena Raszeja-Wanic | Jan Fibak | Edward Bryk | Janina Pohl-Mizerska | Ksawery Rowiński | Witold KapuścińskiOceń: Tomasz Cieszyński