Zygmunt Wiza

Wojsko i służby mundurowe

Zygmunt Wiza, często zapisywany jako Wize, to postać, która zasługuje na szczególną uwagę w historiografii związanej z Polską.

Urodził się 24 czerwca 1886 roku w Poznaniu, a swoje życie zakończył 5 stycznia 1937 roku, również w tym samym mieście.

Był żołnierzem armii niemieckiej, jednak jego najważniejszym osiągnięciem była rola w Powstaniu Wielkopolskim, gdzie walczył o wolność regionu. Po zakończeniu działań powstańczych, przyjął obowiązki w Wojska Polskiego, które były częścią II Rzeczypospolitej.

W uznaniu jego męstwa i oddania, został odznaczony Orderem Virtuti Militari, co podkreśla jego niezwykłe osiągnięcia w służbie wojskowej.

Życiorys

Zygmunt Wiza urodził się w rodzinie Michała i Antoniny Godcieków. Jego edukacja rozpoczęła się od szkoły handlowej w Poznaniu, gdzie zdobył wykształcenie, które później przydało mu się w życiu zawodowym. Po mobilizacji do armii niemieckiej brał udział w I wojnie światowej, służąc w 5 pułku artylerii polowej. Niestety, w trakcie działań wojennych odniósł rany, które wymagały leczenia. Po powrocie do zdrowia, pełnił rolę instruktora, a następnie przekazał swoje umiejętności, służąc w żandarmerii krajowej z siedzibą w Gostyniu.

W listopadzie 1918, Wiza dołączył do Rady Jedenastu, która prowadziła Polską Organizację Wojskową Zaboru Pruskiego. Później był również członkiem Wydziału Wykonawczego Rady Robotniczo-Żołnierskiej. W styczniu 1919 roku został awansowany na dowódcę Żandarmerii Krajowej w byłej Dzielnicy Pruskiej. Jego poświęcenie i zaangażowanie w przygotowania do powstania oraz postawa w grudniu 1918 i styczniu 1919 przyniosły mu odznaczenie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Dnia 13 października 1919 roku, ówczesny minister Dzielnicy Pruskiej, Władysław Seyda, mianował go rotmistrzem w Żandarmerii Krajowej, co stanowiło kolejny krok w jego karierze wojskowej. W lipcu 1920 roku, po intensywnej służbie, Wiza został przeniesiony do rezerwy, co oznaczało nowy rozdział w jego życiu. W 1922 roku miał przydział w rezerwie do 3 dywizjonu żandarmerii.

Na początku 1924 roku, 8 stycznia, uzyskał zatwierdzenie w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku oraz 2195. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W tym czasie był przydzielony do 29 pułku piechoty w Kaliszu. W roku 1934, jako porucznik rezerwy piechoty, figurował w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Poznaniu. Dodatkowo, posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII.

Po zakończeniu służby wojskowej, Zygmunt Wiza znalazł zatrudnienie jako kupiec w branży tekstylnej. Jego życiorys zakończył się w Poznaniu, gdzie zmarł.

Ordery i odznaczenia

Zygmunt Wiza został uhonorowany następującymi odznaczeniami:

  • krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari,
  • krzyż Walecznych (dwukrotnie).

Przypisy

  1. Rocznik Oficerski Rezerw 1934, s. 18, 976.
  2. Rocznik Oficerski 1924, s. 195, 446.
  3. Rocznik Oficerski 1923, s. 211, 506.
  4. Spis oficerów rezerwy 1922, s. 321, tu podano, że porucznik Zygmunt Wiza urodził się 24.04.1886 r.
  5. Nominacje. „Tygodnik Urzędowy”. 58, s. 2, 28.10.1919 r. Poznań: Komisariat Naczelnej Rady Ludowej.
  6. a b c d e f Polak (red.) 1991, s. 158.

Oceń: Zygmunt Wiza

★★★★★
Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:23