Wincenty Wierzbięta


Wincenty Wierzbięta, żyjący w latach około 1420-1494, był znaczącą postacią w historii Kościoła katolickiego w Polsce. Jako polski dominikanin, inkwizytor oraz biskup sufragan poznański, odegrał istotną rolę w swoim środowisku religijnym.

Wywodził się z patrycjuszowskiej rodziny z Poznania i prawdopodobnie w młodym wieku rozpoczął swoją drogę w zakonie dominikanów, zakładając swoją formację w konwencie poznańskim. Z czasem został przeniesiony do konwentu krakowskiego, gdzie w 1447 roku objął stanowisko lektora, a już trzy lata później był kursorem.

W 1451 roku duszę jego intelektualną skierowano na studia do Florencji, gdzie studiował pod okiem generała zakonu, Guido Flamocheta. Na przestrzeni lat uzyskał tytuł bakałarza teologii, co znacznie zwiększyło jego wiedzę oraz autorytet. W 1455 roku aktywnie uczestniczył w kapitule prowincjonalnej polskich dominikanów, odbywającej się w Sandomierzu, gdzie pełnił rolę jednego z definitorów.

Rok później został wybrany na przeora konwentu dominikańskiego w Krakowie. W 1459 roku reprezentował swojego prowincjała, Jakuba z Bydgoszczy, na kapitule generalnej w Nijmegen. Jego kariera nabrała tempa w 1461 roku, gdy został mianowany inkwizytorem diecezji poznańskiej, co zostało zatwierdzone przez prowincjonalną kapitułę w Łęczycy.

W latach 1461 oraz od 1464 do 1468 roku ponownie pełnił funkcję przeora w konwencie poznańskim, co dowodziło jego znaczenia w strukturach zakonnych. W 1469 roku biskup Andrzej Bniński rekomendował go Stolicy Apostolskiej na biskupa pomocniczego. W wyniku tej rekomendacji, papież Paweł II mianował go biskupem enneńskim, co miało miejsce 13 października tego samego roku. Biskup Wierzbięta otrzymał pensję w wysokości około 200 florenów rocznie, płatną z dochodów dwóch wsi własności biskupów poznańskich, takich jak Kiełczewo i Pogrzybów.

Z perspektywy historycznej, jego działalność jako biskupa pomocniczego pozostaje niedostatecznie udokumentowana. Wiadomo jedynie, że w 1489 roku brał udział w dominikańskiej kapitule prowincjonalnej w Warce. Wincenty Wierzbięta pełnił rolę sufragana poznańskiego aż do momentu swojej śmierci w 1494 roku. Nie ma jednak potwierdzenia, czy zachował równocześnie urząd inkwizytora, chociaż jest to prawdopodobne, zważywszy na fakt, że kolejny znany inkwizytor dla diecezji poznańskiej został mianowany dopiero w 1505 roku.

Przypisy

  1. Madura, s. 152.
  2. Madura, s. 118.
  3. Eubel, s. 81, 280; Bucichowski, s. 209 nr 1035; Czaplewski, s. 139-140.
  4. Czaplewski, s. 140.
  5. Eubel, s. 81 przyp. 1 (Aenen.); Czaplewski, s. 139.
  6. Czaplewski, s. 139; Gołębiowski, s. 342.
  7. Kaczmarek, s. 48; por. Bucichowski, s. 209 nr 1035.
  8. Madura, s. 59; por. Bucichowski, s. 208 nr 1027, s. 209 nr 1035; Gołębiewski, s. 342; Czaplewski, s. 139.
  9. Madura, s. 55; por. Bucichowski, s. 209 nr 1035.
  10. Bucichowski, s. 209 nr 1035.
  11. Madura, s. 42; por. Bucichowski, s. 210 nr 1038.
  12. Czaplewski, s. 139; Bucichowski, s. 209 nr 1035; Eubel, s. 81.
  13. Madura, s. 578; por. Bucichowski, s. 209 nr 1034.
  14. Madura, s. 31, 39; por. Kaczmarek, s. 50; Bucichowski, s. 210 nr 1038.
  15. Bucichowski, s. 209 nr 1035; Czaplewski, s. 139.

Oceń: Wincenty Wierzbięta

Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:23